Walter - week 10 -11

Ik blijf in herhaling vallen, maar wat vliegt de tijd toch als je in bevallingsverlof bent... Normaal gezien zou dit mijn laatste week thuis zijn en zou ik Volgende week terug beginnen werken. Ik zou het mij niet kunnen voorstellen dat ik mijn klein prutske nu al zou moeten achterlaten in de crèche,  hoeveel vertrouwen ik daar ook in heb... Wat ben ik blij dat ik toch nog een maandje langer mag genieten van mijn patatje.  En ja het is echt genieten nu!  Ik ben helemaal stapelverliefd op mijn klein ventje.

Het is eigenlijk raar want de dagen passeren zonder dat je eigenlijk iets echt doet, behalve met je kleintje bezig zijn. Toch zie je alle uren passeren want de klok is heel belangrijk.  Hoelang slapen, hoelang geleden heeft hij gegeten? Ik voed dan wel op vraag, maar ontdek toch graag welk ritme haalbaar is voor Walter. Ik heb me een tijdje schuldig gevoeld omdat ik zo weinig deed op een dag, omdat mijn productiviteit niet zo hoog ligt. Maar uiteindelijk heb ik nu besloten om dit allemaal achter me te smijten.  Je bevallingsverlof dient ervoor om te genieten, om even helemaal stil te staan bij deze grootste gebeurtenis in je leven. Het is er niet om nog klusjes op te knappen. Het leven zal nog druk genoeg zijn eens ik weer aan het werk ben, maar nu mag de wereld,  mijn wereld, nog even stilstaan en moet ik me maar met 1 ding bezig houden en dat is Walter.

Het wordt ook steeds leuker! Hoe meer interactie er is, hoe meer je geniet en hoe meer je elkaar leert kennen. Walter is een vrolijk mannetje, met een beetje gevoel voor drama in zich. Hij houdt van zijn mobiel, baby tv, zijn hopla-knuffel, knuffelen, hoofdmassages, lichaamsmassages, kiekeboe spelen, rondlopen in de draagzak en gewiegd worden. Hij houdt niet van wakker worden  (ochtendhumeurtje), aangekleed worden,  mutsen dragen,  flesjes en zijn maxi cosy.

Borstvoeding: de borstvoeding is nog steeds top, maar de fles gewenning verloopt moeizaam. Om de 2 dagen proberen  we opnieuw maar tot hiertoe weinig tot geen succes. De medela calma nam hij in zijn mond zonder kwaad te worden,  maar hij speelde ermee en dronk niet. Op aanraden van de vroedvrouw heb ik dan de medela softfeeder geprobeerd, dit is een flesje met aan het uiteinde precies een lepeltje. Hier dronk hij wel van maar dit ging zoooo traag dat ik liefst toch nog wat verder zoek. Een vriendin raadde me de difrax fles aan maar helaas nam hij deze ook niet. Ik heb hier nu nog een chicco en aventflesje liggen om te proberen... Uiteindelijk zal hij toch eens een  flesje moeten drinken.

Mijn lactatie deskundige is nog eens langs geweest om het flesjes-probleem te bespreken  en om te kijken hoe we de nachten iets minder onderbroken kunnen maken. Ze stelde voor om opnieuw 2 borsten aan te bieden per voeding. Ik doe dit nu en Walter kan ondertussen gemakkelijk 3,5 uur tussen voedingen laten.

Kilo's: ik blijf maar versteld staan van hoe vlug Walter groeit! Hij woog op 9 weken 6,260 kilo. Hij was toen 63 cm! De pakjes van maat 68 passen ondertussen goed (je weet wel, die waar er 6 maanden op staat). Ik ben terug op gewicht maar nog iets zwaarder aan mijn taille.

Mooiste moment van de week : alle dagen zijn nu gewoon super. Ik vind het zalig om een klein uitstapje te doen met hem. En ik kan echt wel blijven kijken naar hem, hoe hij totaal gefascineerd is door zijn eigen handjes,  hoe hij begint te lachen met geluid, hoe zijn lipje begint te trillen vooraleer hij begint te Wenen,  hoe hij tijdens het drinken even stopt om me een prachtige glimlach te schenken... ik krijg er niet genoeg van!

Moeilijkste moment van de week : Walter kreeg afgelopen week zijn eerste spuitjes. 's Avonds was hij er ook wat ziek van en een ziek boeleke is nooit niet leuk..

Meest emo moment van de week :  van k&g kreeg ik een dvd over de ontwikkeling van je kind. Toen ik deze bekeek begon het bij de geboorte. Er werd gezegd hoe belangrijk die eerste uren zijn voor het bindingsproces. Dat de baby meteen op het lichaam van mama moet liggen, het belang van bv tijdens het eerste uur... ik schoot meteen vol want al deze zaken heb ik niet gehad. Het deed me beseffen dat ik de geboorte toch niet helemaal achter me gelaten heb.

Wat kan Walter allemaal : het gaat vooruit... Walter heeft leren grijpen! Hij kan nu ook al lachen met geluid en brabbelen tegen zijn knuffels. Zo schattig om hem bezig te zien! Hij heeft ook zijn handjes en voetjes ontdekt en kan zich enorm lang bezig houden met het bekijken van zijn handjes!

Slaap: het gaat steeds meer de goede kant op met de slaap. Walter kan 's nachts gemakkelijk 4 tot 6 uur tussen voedingen laten. Waar hij tot voor kort steeds wakker werd om 1u, 3u en 5u is het nu ofwel 1u en 5u ofwel maar 1 keer rond 4u. Er zijn dus nog maar 1 à 2 nachtvoedingen. De lactatiedeskundige had ook voorgesteld om een droomvoeding te geven. Dit betekent concreet dat ik, op het moment dat ik zelf ga slapen, Walter nog eens aanleg. Helaas slaapt Walter meestal zo diep dat ik hem met geen stokken aan het drinken krijg. Onlangs was er een dag dat Walter van 21u tot 4u30 had geslapen. Dat is best wel schrikken. Ik dacht eerst dat ik al vergeten was dat ik eten had gegeven, maar aan mijn borsten te voelen was dat niet het geval. Het gaat dus de goede kant op en we beginnen er een ritme in te vinden.
Walter slaapt nog steeds bij mij in bed, ondanks de vele raad die ik krijg om hem naar een eigen bedje te verhuizen. Maar daar kom ik later nog eens op terug. Mijn moedergevoel zegt me hem nog even bij mij te houden, tenslotte kan je zo een babytje toch niet verwennen!