zwanger! - week 36

Het weekje verlof heeft me deugd gedaan.  Het kwam eigenlijk net op tijd want ineens werd het toch wel vrij zwaar, maar gelukkig heb ik kunnen rusten de afgelopen week waardoor het nu alweer iets beter gaat. Ik voel wel dat ik het veel veel kalmer aan zal moeten doen deze laatste weken.



Hoever ben ik?: 36 weken of ... dagen. Nog 4 weken of 28 dagen te gaan. Ondertusse' krijg ik nog altijd van iedereen te horen dat hij vroeger zal komen. Het begint eigenlijk best grappig te worden hoe iedereen hier een mening over heeft.
'Ik geef je nog 2 weken' zei er iemand me. Bijgestaan door iemand anders die meedeelde dat ik een 'bevallige blik' in mijn ogen heb. De blik die vrouwen blijkbaar krijgen als ze bijna gaan bevallen. Ook de gyn deed vrolijk mee en verklaarde dat hij me niet ziet rondlopen tot eind oktober en ik misschien best mijn zwangerschapsverlof een week vroeger laat ingaan. Toen ik dit echter tegen een vriendin zei verklaarde ze dat dezelfde gyn dat ook nog tegen haar heeft gezegd en ze uiteindelijk nog is overgelopen. Conclusie... je kan het gewoon echt niet weten...



Hoeveel kilo's bijgekomen?: Vanmorgen was er terug 200 gram af, dus 63,5 kilo. Nog steeds super tevreden hiermee!




Zwangerschapskledij?: tijdens dit weekje verlof heb ik'vooral veel pyjama's gedragen... heerlijk comfortabel!



Slaap: wat kan ik zeggen... niet zo denderend. Veel te vaak veel te vroeg wakker. Me omdraaien in bed  doet vaak zodanig veel zeer dat ik er echt wakker van woed.  En dan waren er natuurlijk die 2 dagen waarop ik al om 4u wakker was. Gelukkig heb ik deze week wel wat middagdutjes kunnen doen zodat ik de vermoeidheid toch wat kon tegengaan. Ik hoop dat ik de komende week weer terug wat beter slaap!



Beste moment van de week: toen ik het resultaat zag van mijn fotoshoot. Ik ben Zooo blij met de foto's en fier op het resultaat. Het is echt een mooie herinneringen voor later!



Beweging ?: Er was weinig beweging in me te krijgen afgelopen week. Ik was zo moe en had zoveel last dat ik me echt een oud madammeke voelde dat overal heensloft. Ik moest vaak even gaan zitten en als ik stapte moest ik mijn buik vaak met 2 handen ondersteunen. Dit beterde wel naar het einde van de week naarmate ik meer had gerust.




goestingskes?: nog steeds suikerbonen




Iets wat me misselijk maakt?: nee




Dingen die moeilijk zijn door buik: het wordt er niet beter op. De buik zit voor alles in de weg. Maar ik heb me voorgenomen om me er niet meer aan te storen. Het is maar een paar weken meer en zal hem dan nog missen. Dus hij mag gerust wat in de weg zitten.



Kwaaltjes?: ja waar kan ik best beginnen.... Zoals ik al zei heb ik een vrij lastige week achter de rug. Maandag viel nog mee, want ondanks dat alles heel traag ging en ik vrij moe was had ik niet echt zeer. Het middagdutje hielp natuurlijk ook tegen die vermoeidheid. Dinsdag voelde ik me echter een heel pak energieker en besloot dan ook om mijn badkamer grondig te poetsen. Ik deed meteen ook 2 wassen, de strijk en in de namiddag reed ik van de ene afspraak naar de andere. Met als gevolg dat ik woe'sdag een vreselijke dag had.  Ik werd al heel vroeg wakker met pijnlijke steken in mijn onderbuik en krampen in mijn rug (zoals regelpijn).  De pijn was zo erg dat ik echt niet meer kon slapen.
'Dit is het' dacht ik 'dit zijn voorweëen'. Ik besloot dus in bad te gaan (om 4 uur s nachts), en inderdaad na een tijdje werd de pijn minder. Tegen 8 uur waren die steken en krampen er echter terug. Met wat ik nu al geleerd had over het opvangen van weeën besloot ik op mijn  bal te gaan zitten, wat heen en weer te wippen en me te concentreren op mijn ademhaling. Toen het om 12 uur  nog steeds pijnlijk was heb ik echter in tranen naar de materniteit gebeld met de vraag of ik even aan de monitor mocht komen liggen. Zo gezegd zo gedaan. En daar lig je dan, aan de monitor, zonder dat er 1 harde buik wordt geregistreerd... om je dood te schamen! Ik ben dus zo 1 van die vrouwen die bij het minste naar de materniteit  komt... en ik wil proberen bevallen zonder verdoving! Ik had nu al bijna al mijn hulpmiddelen ingezet en dat terwijl er helemaal geen weeën waren! Ik mocht toen ook nog even langs gyn en die zei dat die steken echt waren van de baby die duwt en indaalt...
Dat was dus woensdag... donderdag begon al even vroeg, maar deze keer te danken aan het brandend maagzuur. En zo kwam het dat ik alweer om 5 uur s ochtends in bad zat. Gelukkig dat ik nadien gewoon op de zetel mocht rusten! De rest van de week ging het geleidelijk aan beter en ondertussen ben ik zelfs een heel pak beweeglijker. Het komt er gewoon op aan van echt op tijd te rusten...



Humeur?: veel emotioneler dan normaal. Ik begin echt voor het minste te Wenen.  Zo was er deze week een liedje op de radio met daarin geluidsfragmenten van toen Tom boonen wereldkampioen werd. Het was zo een echt house-liedje wat ik Normaal echt vreselijk vind, en nu zat ik daar te snotteren van emotie....



Kijk uit naar: de komst van de baby. Ondertussen wil ik gewoon niets liever dan hem in mijn armen houden!




Shopping?: een weekje thuis dus wat  meer tijd om te shoppen en bestellen. Zo  ben ik al achter het matras voor in de wieg geweest. Dit heb ik namelijk meteen nodig als ik thuiskom en wou het risico niet lopen dat dit nog niet meteen gekocht zou worden. De nieuwe hoes voor de maxi cosy  die ik besteld had was ook aangekomen en heb ik meteen meegenomen. Op internet heb ik billendoekjes en borstvoedingskledij besteld




Nestdrang?: ondanks het feit dat ik dus moeilijk vooruit geraakte vorige week, wou ik toch alles in orde hebben. Zo heb ik grote kuis gedaan in de badkamer en ook best veel wassen gedraaid. Ik wil alles op ieder moment proper en aan kant hebben, je weet nooit dat ik plots moet vertrekken...




Wat is er al geregeld?: Ik ben al heel wat meer gerust want zo goed als alles is in orde! Ondanks dat ik het moeilijk had ben ik er toch in geslaagd de laatste voorbereidingen af te ronden.  De doopsuiker is helemaal af, zowel voor de volwassenen als voor de kindjes. Ik wacht gewoon nog op het presentatie-meubel dat ik op kapaza heb gevonden. Alle enveloppen zijn geschreven en gesorteerd volgens regio. En mijn valiesje is gepakt! Ik ben dus klaar!




Voorbereiding bevalling: dinsdag had ik bij de kine mijn les ademhaling waarbij ik de buikademhaling en het puffen kreeg aangeleerd.

Zwanger! - week 35

Ik ben ondertussen aanbeland aan het laatste deel van mijn zwangerschap, en dat merk ik aan alles. Zowel fysiek als emotioneel merk ik dat baby en ik ons klaarmaken op zijn komst. Deze week is echt een keerpunt en totaal anders dan de vorige weken. Ik begin het namelijk vrij lastig te krijgen.

Begin deze week ging alles nog goed, maar ondertussen waggel ik puffend en zuchtend en vooral doodmoe rond terwijl de zwangerschapshormonen mijn lichaam overnemen. Het was natuurlijk wel een zware week met maandag de baby beurs,  dinsdag het etentje met de vriendinnen en  donderdag mijn cursus actief bevallen, waardoor ik telkens veel te laat in bed lag. En vermits mijn nachten ook niet meer ongestoord zijn, maakte dit dat ik tegen vrijdag echt wel moe was.  Mijn lichaam leek wel uit te schreeuwen 'rust nu aub wat!'. En in het weekend heb ik echt moeten luisteren. Gelukkig heb ik nu net een weekje verlof en kan ik ook wat rusten want ik heb dit echt wel nodig! Ik spreek van uitslapen, middagdutjes, vroeg in bed.... Want ik ben plots extreem moe!



Ik ben ook echt bang dat hij vroeger zal komen. Ik zeg dit nu al wel 2 weken maar krijg daar telkens ook meer aanwijzingen toe. Zo merk ik dat mijn lichaam zich enorm aan het voorbereiden is op de bevalling. Ik heb sinds deze week vrij vaak last van voorweeën. Niet echt harde buiken maar zo meer het gevoel dat ik mijn maandstonden moet krijgen. Het gaat soms gepaard met een drukkend en stekend gevoel in mijn lies. Baby zit dan ook vrij laag en dit is voor iedereen zichtbaar.  Als ik nog 1 keer de opmerking krijg dat ik geen vijf weken meer haal word ik zot! Deze week heb ik dit zo vaak gehoord.
'Eind oktober? Dat ga je niet halen hoor!'
'Probeer meer te rusten en plat te liggen, dan hou je het hopelijk vol tot aan 37 weken!'
'Nog 5 weken? Ik gok drie of vier misschien'


Dut zijn maar enkele opmerkingen die allemaal samen maken dat ik best wel ongerust en emotioneel loop. Zo had ik zaterdag een hormonenaanval va  jewelste.  Mijn gsm wou niet meer opladen waardoor ik niemand kon bereiken, ik was doodop en had last van voorweëen. Er vloeiden al wat traantjes maar de grote stormvloed kwam er toen ik in bad zat en merkte dat de silicone rond het bad vuil was. Ik heb een half uur lana tranen met tuiten geweend hiervoor!



Hoever ben ik?: 35 weken of 245 dagen. Nog 5 weken of 35 dagen te gaan. Als ik dit haal natuurlijk. ..

Hoeveel kilo's bijgekomen?: Ik mag nog steeds niet klagen, de kilo's staan nu op 63,5 dus ongeveer 9 kilo bij sinds het begin. De buikomtrek staat nog steeds op 102 cm, alhoewel ik toch het gevoel heb dat hij groter wordt, maar dan vooral lager.

Zwangerschapskledij?:  ondanks dat ik me voel als een waggelende gans probeer ik nog steeds om zo elegant mogelijk voor de dag te komen. Ik ben gelukkig nog niet opgeblazen dus dit lukt nog vrij aardig, tot ik moet stappen natuurlijk want dan is het een en al gewaggel. Ik moet me de laatste tijd soms echt vooruitslepen!

Slaap?: niet zo denderend maar ook weer niet slecht.  Door de vele avondactiviteiten zat ik er nu eenmaal veel te vaak te laat in. Rond 4 à 5uur woed ik dan wakker met brandend maagzuur waardoor de nacht wel kort is. Ik moet dus echt meer naar mijn lichaam luisteren en rusten, rusten en rusten!

Beste moment van de week?:  het etentje met de vriendinnen was echt leuk en gezellig. Ik had een goed restaurant uitgekozen en de vriendinnen waren blij om mee uit eten te gaan. Ik had ook voor allebei een sleutel laten bijmaken van mijn mijn huis, die ik aan een sleutelhanger in de vorm van een tut had gehangen. Zo kunnen de vriendinnen op ieder moment binnen. Dit is ook voor mij een geruststelling, want je weet nooit dat ik niet meteen kan opendoen eens het begonnen is of zo. 

Een ander leuk moment was uiteraard de echo. Ik vind het telkens weer een geruststelling om te weten dat hij het goed stelt. Hij kreeg ook weer goede punten van de gyn, want de baby doet alles wat hij veronderstelt wordt te doen, maar dan net iets vroeger. En daar zijn we weer... Ik vertelde de gyn over mijn gevoel dat hij best wel eens eerder zou kunnen komen, en tot mijn verbazing verklaarde hij me niet zot. Bij het inwendig onderzoek zei hij ook dat ik inderdaad wel eens gelijk zou kunnen hebben, de baby is namelijk al vrij goed ingedaald en drukt serieus op mijn baarmoederhals. Ik heb nog geen ontsluiting maar de baarmoederhals is wel al week aan het worden. Allemaal weer aanwijzingen dat mijn lichaam zich aan het voorbereiden is en ik het toch iets kalmer aan zal moeten nemen.

Mis ik iets?:  

Beweging ?:  De stampjes van de baby beginnen met momenten vrij sterk te worden. Mijn beweging is echter een kleine ramp aan het worden. Zaterdag ging ik naar een feestje waar er gedanst werd. Slechts 3 liedjes hield ik het vol vooraleer ik me moest zetten, volledig buiten adem en met verzuring in mijn benen.  Gewoon nog maar stappen begint trouwens al moeilijk te worden, ik sleep me vooruit, terwijl ik mijn buik met 2 handen vasthoud omdat ik anders het gevoel heb dat hij er zo zal uitvallen.

goestingskes?:  Ik ben ondertussen verslaafd aan suikerbonen!

Iets wat me misselijk maakt?: misselijk niet, maar soms wel zodanig maagzuur dat het wel lijkt op misselijkheid.


Dingen die moeilijk zijn door buik: Hierin kan ik vrij kort zijn: ALLES! Ongelooflijk hoe op 1 week tijd alles zo kan veranderen. Ondertussen is er niets wat nog gemakkelijk is dankzij de steeds groter wordende buik. Bukken lukt zowiezo niet meer, in en uit bed of zetel komen is een hele onderneming, en zelfs gewoon me verplaatsen begint moeilijk te worden.  Voor werkelijk alles wat ik doe zit de buik in de weg.


Kwaaltjes?:  Een kwaaltje is het natuurlijk niet echt, maar het is gewoon lastig geworden, en dat is nu eenmaal normaal voor die laatste weken. Het komt er nu op aan naar mijn lichaam te luisteren en op tijd een pauze in te lassen.


Humeur?:  Emotioneel en hormonaal. Iets kleins kan me helemaal van streek brengen of ontroeren.

Kijk uit naar: mijn volgend dutje ;-)

Shopping?:   Niets gekocht, maar wel weer wijzigingen aangebracht aan de geboortelijst.

Nestdrang?:  vermits ik dit gevoel heb dat hij wel eens eerder kan komen, wil ik ook alles in orde hebben. Helaas word ik hierin gehinderd door mijn lichaam dat niet meer meekan. Ik heb een to do lijstje en hoop echt dat tegen het einde van mijn verlof alles in orde is. Misschien dat ik me dan ook wat rustiger zal voelen. Ik heb ook mijn eetkamer en woonkamer terug van plaats (laten) veranderen, met dank aan mama en papa.

Wat is er al geregeld?:  gelukkig zijn de ouders er ook om te helpen. Zo heeft mama mijn gordijnen gewassen en papa de verzorgingstafel voor in de badkamer in elkaar gezet.  Zelf heb ik nog 2 baby-wasjes gedraaid (de vriendin had namelijk nog een hele doos kleertjes bij), en heb ik de wandelwagen in elkaar gezet.

Voorbereiding bevalling: Maandagavond was het baby-beurs in de kliniek. Daar kreeg je echt praktische informatie over hoe je je verblijf in de kliniek best voorbereidt. Wat er in je valiesje moet, hoe een epidurale eruit ziet, hoe je de baby wast,... alles kwam aan bod. Er werd afgesloten met nog een rondleiding op de materniteit. En deze keer heb ik ook het bad gezien!

Nu dat ik mijn lessen 'actief bevallen' volg, en ook wat meer geïnformeerd ben over hoe het eraan toegaat bij een bevalling, heb ik besloten om te proberen zonder epidurale te bevallen. Ik zeg wel proberen want ik heb geen idee wat me te wachten staat. Toch wil ik het proberen want ondanks de pijn is het wel een belevenis is ďie ik echt wil meemaken.  Met epidurale lig je gekluisterd aan je bed en dit wil ik liever vermijden. Ik ben niet bang voor de bevaling maar hoop toch dat ik wat meer uitgerust eraan kan beginnen. Er zullen dus nog veel dutje volgen de komende weken!

Zwanger! - Week 34

Hoever ben ik?:  34 weken of 238 dagen, nog 6 weken of 42 dagen te gaan. 

Hoeveel kilo's bijgekomen?:  het is eigenlijk nog steeds supergoed gesteld met de kilo's. Ook deze week is de weegschaal niet omhoog gegaan en staat hij nog steeds op 62,7.  De centimeters zijn wel opgeschoven. Deze week was er een 'groeispurt', van de ene op de andere dag leek de buik wel een heel pak dikker, en toen ik mijn lintmetertje erbij nam, bleek dat er inderdaad van de ene dag op de andere 2 cm bij was, de omtrek bedraagt nu dus 102 cm. Het was wel best raar, want die dag dat de buik zo groeide was juist de dag dat de baby enorm actief was. De hele dag voelde ik hem stampen (normaal is dat met momenten maar niet zo de hele dag door). Het was alsof baby echt zei 'ik heb hier meer plaats nodig', en al stampend de buik wat groter maakte.

Zwangerschapskledij?:  

Slaap?: alhoewel ik zeker niet mag klagen, is de slaap niet meer zo perfect zoals vorige week.  Het begin van de week was nog geen probleem, maar in het weekend liep het weer wat mank. Rond 4 uur word ik wakker, vooral door brandend maagzuur, en het duurt telkens zo een 1,5 uur eer ik terug in slaap val.

Beste moment van de week?: de dag dat ik hem heel de dag voelde stampen was echt wel genieten. Ik had die dag opleiding, dus moest ook gewoon maar zitten en kon hem dus de hele dag goed voelen.

Mis ik iets?:  toch een beetje beweeglijkheid. De buik begint het echt wel moeilijk te maken, waardoor ik me nogal log voel. Het lijkt wel alsof er een plank in mijn rug is want alles voelt heel stijf aan.

Beweging ?:  De kine ging deze week heel moeizaam. Het leek wel alsof ik de dag ervoor een marathon gelopen had en nu stijf was. Alle oefeningen vergden heel veel inspanning en waren precies veel zwaarder dan anders.

goestingskes?:  suikerbonen :-)

Iets wat me misselijk maakt?: niets!  Wel nog steeds genoeg wat me brandend maagzuur geeft!


Dingen die moeilijk zijn door buik: 
* Het omdraaien in bed begint echt wel moeilijk te worden. Het is telkens een hele onderneming om van mijn linkerzij naar mijn rechterzij te draaien.
* Ook het uit bed stappen is verre van evident geworden.


Kwaaltjes?: nog steeds het brandend maagzuur, maar dat is het dan ook zo een beetje.


Humeur?: Ik ben de laatste dagen vrij onrustig en zenuwachtig. Het lijkt wel alsof het me nu overvalt dat we in de laatste weken zitten en er toch nog redelijk wat in orde gebracht moet worden. Het kan niet vlug genoeg allemaal in orde zijn. Ik heb ook zo een raar gevoel dat hij best wel eens eerder kan komen. Dit gevoel is niet gebaseerd op iets concreet en heb er absoluut geen aanleiding toe, het is gewoon een gevoel, maar het maakt me wel onrustig. Verder ben ik ook enorm emotioneel. Er is niet veel nodig om een traantje te laten!

Kijk uit naar:  Het etentje met de 2 'bevallige' vriendinnen! :-)  En uiteraard ook het echo-moment dat er deze week weer is.

Shopping?:   Ik heb nog extra suikerbonen gekocht, en ook snoepjes voor de kindjes en een presentatie-meubel voor de doopsuiker van de kindjes.

Nestdrang?:  Deze is in alle hevigheid toegeslaan! Ik loop ongemakkelijk van alles wat er nog moet gebeuren en wil zoveel mogelijk in orde hebben. Het lijkt wel alsof mijn TO DO-lijstje altijd maar groter wordt!  Zo heb ik dit weekend serieus aan het poetsen geweest en heb ook een aantal extra's gedaan zoals mijn stoffen zetel in een sopje steken en de knuffels van de baby wassen.  Ik ben ook meer eten aan het maken zodat ik mijn diepvries wat kan vullen met klaargemaakte gerechten.

Wat is er al geregeld?:   De doopsuiker is zo goed als af. Enkel het stickertje met de naam moet er nog bij en dat is volgende week klaar.  Voor de kindjes moet ik wel nog een aantal doopsuikerzakjes naaien en nog alles vullen. Bij de enveloppen zit ik over de helft.  Ik heb ook kraamzorg geregeld. Voorbije week was er iemand om alles te bespreken en gelukkige heb ik via hospitalisatieverzekering en mutualiteit, recht op heel wat uren kraamzorg.

 Voorbereiding bevalling?: met nog 6 weken te gaan begint ook die bevalling dichterbij te komen en zo ook mijn mentale en fysieke voorbereiding erop. Sinds 2 weken volg ik de cursus 'Actief Bevallen', waar we de eerste les een beetje theorie kregen over het verloop van een bevalling en vorige week praktischer over de soorten houdingen die je kan aannemen tijdens de bevalling. Er was een vriendin mee (die ook bij bevalling zal zijn), en zo konden we al eens uittesten welke houdingen er comfortabel zijn.
Ik ben niet echt bang voor de bevalling als eerder benieuwd. Ik ben vooral bang dat de bevalling er vroeger zal zijn dan verwacht en ik nog niet klaar zal zijn met alles. Mijn grootste angst van de bevalling is die 'knip'. En ik ben doodsbenauwd van de mogelijkheid dat er bij het persen ontlasting kan meekomen. Dit is echt nachtmerrie-scenario!
Deze week hoop ik dat de gyn de streptokokken-test zal doen en ik zal weten of ik besmettingsgevaar heb of niet. Ik hoop echt van niet want anders hang je je volledige arbeid aan de baxter. Het lijkt me zo al zwaar genoeg zonder nog eens belemmerd te worden door die baxter.

Zwanger! - Week 33

Hoever ben ik?: 33 weken of 231 dagen, nog 7 weken of 49 dagen te gaan.

Hoeveel kilo's bijgekomen?: Raar maar waar, maar de weegschaal gaat terug naar beneden. Vanmorgen woog ik 62,7 kilo, dus dit betekent maar een kleine 8 kilo bij sinds het begin. Ik hoop echt onder de 70 kilo te blijven, en zoals het nu gaat lijkt dit ook te gaan lukken. Het gewicht is toch iets waar nog steeds veel mensen naar vragen. Gelukkig zijn de reacties niet verontrustend, integendeel... iedereen zegt dat ik die kilo's wel vlug zal kwijtspelen. De buikomtrek staat nog altijd op 100 cm, al 3 weken ongewijzigd. Toch is hij wel gegroeid, hij zit gewoon lager. Zelf merk ik dit niet echt, want ik heb het bovenaanzicht, maar ik hoor het wel van iedereen.
'Amai hij is al gezakt!' klinkt het overal. Er was zelfs iemand die zei dat als je een hand tussen je borsten en je buik kan leggen, dat de baby bijna zal komen.
Dit zorgde toch voor een mini-paniekaanval. Ja, ik verlang naar het moment dat hij er is, maar nu is toch nog een beetje heel vroeg hoor. Ik ben trouwens nog niet klaar met al mijn voorbereidingen. Dat hij nog maar even flink blijft zitten!

Zwangerschapskledij?:  De zwangerschaps-onderbroek heeft haar intrede gedaan... Dit is een gigantische onderbroek waarin de buik volledig past. Ze komt tot vlak onder de borsten en je lijkt er echt wel enorm in. Ze is echter wel hel comfortabel want je buik is zo lekker ingepakt en verstevigd. Mijn gewone onderbroeken begonnen namelijk te spannen onderaan de buik en dit zorgde voor een ambetant, jeukend gevoel. Wederom gaat comfort voor elegantie, maar het is maar tijdelijk, dus ik zal me er maar bij neerleggen...

Slaap?: het gaat zeer zeer goed met de slaap, en ik hoop dat ik het nu niet vervloek. De laatste 3 nachten heb ik 10u per nacht kunnen slapen, zonder wakker te worden, zelfs niet voor een nachtelijk plasje.  Dit is echt ongelooflijk, en ik denk dat er veel zwangere vrouwen hier jaloers op zullen zijn, maar de laatste week heb ik echt goed geslapen. Ik had er ook wel even nood aan want ik voel toch dat ik wat vermoeider ben dan vroeger. Ik hoop natuurlijk dat dit geen stilte voor de storm is en dit mijn laatste goede nachten voor het komende jaar zijn!

Beste moment van de week?: Het uitslapen was alleszins een mooi moment deze week. 's nachts is er ook zo een zalig moment dat ik deel met de baby, en dat is telkens als ik me omdraai. Dan voel ik de baby ook even bewegen, alsof hij zich ook terug goed legt. Vervolgens slapen we allebei verder. Dat is zo een schattig moment!


En dan was er ook de fotoshoot, die zeer leuk was. Ik kijk al enorm uit om de foto's te zien! We hebben eigenlijk enorm veel foto's genomen, en in alle soorten stijlen. Sommige wat klassieker, anderen modern, nonchalant en zelfs wat boudoir. Deze fotoshoot is echt een verwennerij voor mezelf. Het is niet nodig, maar het zal zo leuk zijn om een blijvende herinnering aan mijn zwangerschap te hebben.

Mis ik iets?:  niets speciaals

Beweging ?:  Ik ben zot van die prenatale kine! Ik heb echt mijn sport gevonden. Alleen jammer dat je hiervoor zwanger moet zijn en het anders niet kan doen. Deze week was het weer in het zwembad van de kliniek, was zalig in dat warme water!

goestingskes?:  Niets speciaals, alhoewel ik wel enorm veel suikerbonen eet!

Iets wat me misselijk maakt?: nee!


Dingen die moeilijk zijn door buik: 
* mijn voeten afdrogen na douche of bad: het is gewoon eenvoudiger van de handdoek op de grond te gooien en je voeten daarop wat af te drogen. Helaas moet je dan nadien die handdoek weer oprapen en dat is ook niet gemakkelijk door buik.


Kwaaltjes?: Het brandend maagzuur en de oprispingen staat echt wel op nummer 1. Gisteren had ik  's middags lasagne gegeten en heb er de rest van de dag van kunnen nagenieten... 's Avonds had ik echt geen zin in eten want was nog teveel aan het afzien van de lunch.  Ik heb pilletjes hiervoor gekregen, en ook gaviscon, maar toch is het heel ambetant!  Verder geen kwaaltjes die het vermelden waard zijn, dus ik mag echt wel van een probleemloze zwangerschap spreken!


Humeur?: nog steeds opperbest!

Kijk uit naar: volgende week ga ik uit eten met de twee vriendinnen die bij de bevalling zullen zijn. Ik hoop dat het een gezellige avond wordt!

Shopping?:   Niets gekocht deze week!

Nestdrang?:  Ik kreeg deze week ineens het gevoel dat de baby wel eens vroeger kan komen dan verwacht. Ik weet niet waarom juist, misschien omdat iedereen zegt dat hij al zo gezakt is of omdat er een kennis, die uitgerekend was voor oktober ook net bevallen is.... Maar ineens was er dit gevoel en het deed me beseffen dat ik toch nog wat zaken in orde moet brengen.

Wat is er al geregeld?:  Ik ben van ziekenfonds veranderd, dit omwille van de grotere voordelen. En dan ben ik nog altijd bezig met doopsuikers en enveloppen schrijven.  Ik kijk enorm uit naar mijn weekje verlof binnen 2 weken. Dan zal ik echt kunnen doorwerken en veel kunnen afwerken!

En wat doet de baby?: