Maar alles gaat echt supergoed met ons. We hebben zo een goed ritme gevonden. Op dit moment kan ik echt zeggen dat het niet te zwaar is. Want die vraag krijg ik regelmatig. 'Is het niet te zwaar alleen?' Dat het leven als ouder zwaar kan zijn dat wist ik, of dat had ik toch al gehoord en gelezen. Dat wist ik dus en daar was ik op voorbereid. Maar al bij al vind ik dat het nog best meevalt. Misschien net omdat ik me had schrap gezet voor een pittig jaartje alleen met een baby. Natuurlijk moet je denk ik ook wat geluk hebben met je baby. Walter slaapt goed, kan zich soms alleen bezig houden, huilt heel weinig, eet goed en is nog nooit 'echt' ziek geweest. Moest ik een baby hebben die niet goed sliep of vaak ziek was, dan zou ik heel anders klinken. Maar dan is het gewoon zwaar of je nu alleen bent of met twee. Het ligt er verder ook aan dat je niet wil proberen om alles te doen wat je daarvoor deed. Geen feestweekendjes, geen 101 hobby's, maar gewoon even tijd uitrekken om 'mama' te zijn. Voorlopig bestaat mijn leven uit Walter en mijn werk. En dat is goed zo. Ik verlang ook niet meer nu. Ik doe mijn nieuwe job enorm graag, ik voel me nét een echte volwassene hierin. Ik put er voldoening en energie uit en de dagen vliegen veel te vlug. Op vrijdag vind ik het zelfs jammer dat ik moet wachten tot maandag om verder te werken aan de uitbouw van mijn kantoor. Maar dan is het weekend en ben ik bij Walter. Op zondag vind ik het dan weer jammer dat het weekend weeral voorbij is en ik hem de volgende dag weer zal missen. En zo gaan de dagen vlug.
Voeding: Vroeger stond hier 'borstvoeding'. Dus ja, jullie kunnen het al raden... We zijn gestopt met de borstvoeding en dit met de nodige traantjes erbij. Het was een zeer intense en mooie periode en ik ben zo blij dat we dit hebben gehad, maar op het einde begon het zijn tol te eisen. De vele nachtvoedingen en de borstvoeding in het algemeen, werd zwaar. Eens je aan het werk bent, en je moet kolven is het toch anders. Ik voelde dat mijn lichaam alles aan de borstvoeding gaf (wat ook zo hoort), maar dat er niet genoeg energie of kracht overschoot voor mezelf. Ik was moe, voelde me slap en liep enorm emotioneel. En dan is het tijd om te stoppen. Walter werd naar Oma en Opa gebracht met flesjes en ik keerde alleen terug naar huis. Ik voelde me leeg. Maar Walter maakte er geen probleem van. Hij voelde nu dat het wel genoeg geweest was en dat hij zou moeten drinken van het flesje. En dat deed hij dan ook. Het ging zo verbazingwekkend vlot dat het wel leek alsof er nooit een probleem geweest was. Mijn oorspronkelijke plan was om 's ochtends en 's avonds nog bv te blijven geven, maar eens hij van dat flesje dronk, durfde ik het niet riskeren om nog de borst aan te bieden want ik had schrik dat hij dan terug het flesje zou weigeren. Ik kolfde nog af, steeds minder, tot mijn productie een drietal weken later helemaal gestopt was. En mijn energie kwam terug, ik voelde me lichamelijk een heel pak beter, wat hielp om me bij de beslissing om te stoppen neer te leggen. Ik had de juiste keuze gemaakt. Walter werd in het begin nog eens wakker 's nachts op de uren dat hij anders ook dronk. En die eerste week leek het allemaal zo ingewikkeld die flesjes. Hoeveel moest ik geven? Wanneer moest ik dit geven? Maar slechts een week later waren we er allebei mee weg. Door de overschakeling op flesjes hebben we nu ook een echte routine, iets wat je met borstvoeding niet zo vlug hebt. En dat maakt het toch allemaal veel eenvoudiger. Walter drinkt nu 's ochtends om 7u een fles van 210 (7 schepjes), 's avonds om 17u30 een fles van 120 (4 schepjes) en om 19u een fles van 180 (6 schepjes).
Uiteraard is er niet alleen meer melk op Walter zijn menu. Hij eet ook groentjes en fruit. Véél groenten en fruit, zeer veel zelfs. Hij is echt een supergoede eter. Hij houdt zijn mondje heel goed open en krijgt echt grote porties op. Hij krijgt ondertussen ook al wat vlees, vis of een eitje bij zijn groentjes. De groente- en fruitpap maak ik altijd vers. Misschien dat ik in de toekomst wel eens een potje zal geven, maar we hebben dit nog niet nodig gehad. En zo een groot werk is het niet om dat vers te maken. We experimenteren met verschillende smaken maar Walter lijkt het wel allemaal te lusten! Hij eet ook al cracotjes, en ook zeer graag. Hij heeft nu 7 tanden en kan er dus echt wel flink op knabbelen. Hij bijt stukjes af (dus niet op sabbelen, maar echt bijten) en knabbelt er vrolijk op los. Het laatste stukje stopt hij dan in 1 stuk in zijn mondje en dat verdwijnt helemaal. Geen kruimels, geen geplette stukjes die je uit zijn handjes moet halen, geen mond vol koek. Ik sta versteld.
Kilo's: Walter weegt ondertussen een goede 8 kilo. Vlak voor ik stopte met de bv was zijn gewicht wat gezakt. Hij zag er ook plots wat magerder uit, waardoor ik me toch wat zorgen maakte. Maar dit was normaal verzekerde de kinderarts me, zeker voor borstvoedingskindjes. Uiteindelijk begon hij dan goed te eten van de groentepap en zag je zijn billetjes terug dikker worden :-).
Mooiste moment van de maand: Er zijn weer veel mooie momenten gepasseerd. Eigenlijk telkens als hij iets nieuws doet. Dan sta je echt versteld en ben je apetrots 'Hij kan dit al, hoe fantastisch!'. Het gaat ook allemaal zo vlug. Het zitten bijvoorbeeld, de ene dag viel hij nog constant om en moest je hem echt ondersteunen, en de volgende dag zat hij zonder probleem. Glunder glunder op zo'n moment.
Ik ben ook een week in vakantie geweest met hem, en we hadden er een topweekje uitgekozen, namelijk de eerste week van mei, toen het iedere dag stralend weer was. Op voorhand had ik gedacht dat dit best nog een zware week zou zijn, want fulltime voor een baby zorgen is toch best vermoeiend, maar het is zo enorm goed meegevallen! Walter was iedere dag in topform en we hadden zo een mooi ritme gevonden. We konden iedere dag buiten om te gaan wandelen of een uitstapje te doen, en hij deed mooi zijn dutjes, waarop ik me dan ook even in de zon zette (het was tenslotte toch ook vakantie hé). We sloten de week af met onze eerste moedertjesdag, die samen met de dichte familie gevierd werd.
Moeilijkste moment van de maand: Ik heb er even doorgezeten. Niet lang, maar wel diep genoeg om hulp te vragen. Ik was vooral moe. Eventjes helemaal op. Het hulp vragen was nog het moeilijkste. Je voelt je dan zo gefaald. Maar achteraf besef je dat je dit gewoon even nodig had, en heb je terug energie om door te doen en er terug van te genieten ook.
Het andere moeilijke moment was toen ik dacht dat hij ziek was (hier volgt nog een aparte blog over). Uiteindelijk was hij helemaal niet ziek, maar ik voelde toch even wat paniek.
Meest emo moment van de maand: er zin weeral heel wat traantjes gevloeid, maar ondertussen heb ik de indruk dat ik mijn emoties toch al beter onder controle heb. Zolang ik nog borstvoeding gaf en daardoor ook met een slaaptekort zat, had ik echt niet veel nodig om een traantje te laten. Daarvoor niet slecht hoor. Er waren veel tranen van ontroering, toen ik mijn eerste moedertjesdag van de crèche meekreeg bijvoorbeeld. Een plateau met zijn handjes erop. Ik had al veel zo een dingen gemaakt voor anderen, en was zo blij om nu zelf zoiets te krijgen. Maar er waren ook tranen van radeloosheid, toen zijn billetjes helemaal open lagen bijvoorbeeld en ik niets meer kon doen om hem te helpen dan smeren, smeren en smeren. Of tranen van vermoeidheid, toen ik de huisarts probeerde te overtuigen dat de vele nachtvoedingen niet te zwaar waren en ik geen dag rust nodig had bijvoorbeeld. Ik ben ook veel vlugger dan vroeger ontroerd als ik iets emotioneels op tv zie. En tegen kinderleed kan ik al helemaal niet meer tegen. Toch lijkt het alsof mijn hormonenhuishouding zich begint te herstellen. En dat mag wel, want vermits ik al met die hormonen opgezadeld zat in de vele maanden voor de zwangerschap, werd het echt wel tijd om me terug mezelf te beginnen voelen. En dat is nu wel het geval.
Wat kan Walter allemaal : Walter heeft echt superveel bijgeleerd! Zo kan hij nu zitten. En ik ben superfier. Het is vooral ook heel gemakkelijk dat hij kan zitten, want zo kan hij veel beter spelen. Hij was het een beetje beu van liggend te spelen en liet dit wel merken. Nu kan hij veel gemakkelijker op ontdekking. Hij brabbelt er ook op los en kan hele vertellementen doen tegen zijn knuffels of tegen mij. Hij kan een koekje of stukje boterham eten en zijn groente- en fruitpap eet hij ook propertjes op. Het grijpen heeft hij ondertussen goed onder de knie en hij gebruikt hierbij tegenwoordig ook al zijn vingertjes. Ondertussen is het wel opletten geblazen, want als je met hem aan tafel zit wil hij alles grijpen, ook je tas koffie bijvoorbeeld. Hij kan al zelf zijn fles vasthouden en brengt ze naar zijn mond, maar hij houdt ze nog niet hoog genoeg om er echt van te kunnen drinken.
Slaap: Zijn slaap is SUPER! Ik mag zo hard in mijn handjes wrijven. Sinds we zijn overgeschakeld op flesvoeding slaapt hij mooi door. Een weekje aanpassen en sindsdien van 19u15 tot ongeveer 6u30. Er zijn nachten dat ik helemaal niet moet gaan kijken, en als ik hem toch even hoor, is het heel kort en moet ik gewoon zijn knuffeltje geven. Nadien slaapt hij meteen terug verder. Ook zijn ochtend- en middagdutje verlopen goed. Tegenwoordig ligt hij hiervoor in zijn eigen bed en met slaapzak aan. Hij slaapt van 9u tot ongeveer 10u30 en van 12u30 tot ongeveer 14u. We hebben een strakke routine maar die werkt super voor Walter (en voor mij!). De slaaptraining heeft echt gewerkt want tegenwoordig kan ik hem gewoon in zijn bed leggen met zijn knuffeltje en zijn muziek en zal hij slapen. Hij jammert zelfs niet en tranen komen er al lang niet meer bij te pas. Hij babbelt hooguit nog even. Als hij wakker wordt begint hij ook niet te wenen maar verteld hij wat tegen zijn knuffels. Als ik hem dan uit zijn bed haal krijg ik de meest fantastische glimlach!
Walter's eerste keer: eerste keer uit een flesje drinken, eerste keer écht doorslapen (niet eenmalig, maar op vaste basis), eerste keer omrollen, koekje eten, buiten spelen
Activiteiten: zoals al gezegd hebben we een goede routine. In de week staan we op om 6u30 en gaat hij naar de crèche of op maandag naar Oma en Opa. In het weekend staan we op om 7u en knuffelen we eerst nog wat in het grote bed. Nadien papje drinken en wat spelen. Rond 9u gaat hij in zijn bed, nadien om 11u groentepap en om 12u30 weer middagdutje. Nadien gaan we meestal naar buiten. Ik neem dan zijn fruitpap mee en die eten we op verplaatsing. We gaan vaak naar de bibliotheek, nieuwe boekjes uitkiezen en dan doen we een wandeling nadien. Ook de spelotheek hebben we onlangs ontdekt. Voor slechts 0,50 € kan je speelgoed uitkiezen dat je dan 4 weken mag houden. Top! Zo wisselen we vaak af van speelgoed en staat mijn huis niet vol, want da speelgoed neemt nogal veel plaats in beslag heb ik al gemerkt. Het is natuurlijk ook heel wat voordeliger dan moest ik telkens speelgoed aankopen.
Walter zijn favoriete activiteit is nog altijd knuffelen. Hij zit enorm graag op de schoot en laat het goed doen als je knuffels en zoentjes geeft. 's Avonds mag hij wat naar babytv kijken en dat vind hij fantastisch!
Super! :-D
BeantwoordenVerwijderen