Wat heb ik geluk zo een lieve en goede vriendinnen en
vrienden te hebben. Dit denk ik wel
vaker eens, maar deze week hebben ze het ook weer dubbel en dik bewezen. Enkele dagen geleden was het namelijk mijn
verjaardag. Buiten de traditionele ‘Gelukkige
Verjaardag-berichtjes’ waren er ook die me een dik en vruchtbaar jaar toewensten, wetende dat dit 33ste
jaar wel heel speciaal zal worden. ’s Avonds ging ik eten met twee vriendinnen
die, lief lief lief, ook geschenkjes voor me hadden. Het eerste was een boek, zo verraadde het
Standaard Boekhandel-papier.
‘Is het een kookboek?’ vroeg ik, waarop de meisjes begonnen te lachen.
Ik scheurde het papier vlug weg en ontdekte een ‘Zwangerschapsdagboek’. Enthousiast legden de meisjes uit dat ik erin kon schrijven en zo alles kon noteren wat ik meemaakte en voelde.
‘En wij zullen je wel heel de weg door raad geven!’
‘Waw, dat is super van jullie!’
‘Wacht wacht wacht, je moet je tweede geschenkje nog openen!’ riepen ze
Overweldigd opende ik de volgende verpakking en ontdekte een baby-pyjama’tje en mutsje. Ik weet even niet wat zeggen terwijl ik de zachte stof blijf strelen, me inbeeldend dat er ooit een baby’tje in zal zitten.
‘Amai, jullie zijn wel héél erg vroeg!’ zeg ik uiteindelijk
‘We wilden de eerste zijn!’ glunderen ze allebei.
‘Is het een kookboek?’ vroeg ik, waarop de meisjes begonnen te lachen.
Ik scheurde het papier vlug weg en ontdekte een ‘Zwangerschapsdagboek’. Enthousiast legden de meisjes uit dat ik erin kon schrijven en zo alles kon noteren wat ik meemaakte en voelde.
‘En wij zullen je wel heel de weg door raad geven!’
‘Waw, dat is super van jullie!’
‘Wacht wacht wacht, je moet je tweede geschenkje nog openen!’ riepen ze
Overweldigd opende ik de volgende verpakking en ontdekte een baby-pyjama’tje en mutsje. Ik weet even niet wat zeggen terwijl ik de zachte stof blijf strelen, me inbeeldend dat er ooit een baby’tje in zal zitten.
‘Amai, jullie zijn wel héél erg vroeg!’ zeg ik uiteindelijk
‘We wilden de eerste zijn!’ glunderen ze allebei.
Wat doet dit deugd… niet alleen om de geschenken zelf, maar
nog meer voor de achterliggende gedachte.
Deze mensen steunen mij en staan achter me, ze zijn mee enthousiast en
kijken er ook mee naar uit. Ik kan mijn
gevoelens delen en sta zeker niet alleen. Niet enkel de vriendinnen, maar ook de vrienden zijn ermee bezig, wat
me nog meer verbaasd. De zin ‘als je dan
zwanger zal zijn’ weerklinkt vaker en vaker.
En ik hoor ook dat ze het echt menen en oprecht geïnteresseerd zijn hoe
mijn plannen vorderen.
Ondertussen heb ik dat eerste baby-pakje netjes opgevouwen
en in een aparte kast in de logeerkamer (toekomstige baby-kamer) gestopt. Alhoewel ik het iedere dag er eens uithaal,
openvouw en een tijdje vasthoud. Vervolgens vouw ik het netjes terug op en berg het terug op. Al dromend…
©, 2013, bam-to-be.blogspot.be
Dat eerste pakje...
©, 2013, bam-to-be.blogspot.be
Dat eerste pakje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten