Bookes met préparé

Soms moet je gewoon het beste maken van een niet zo ideale situatie. Gewoon de knop omdraaien, aanvaarden wat je niet kan veranderen en de positieve kant proberen te zien.  Niet altijd gemakkelijk, zeker niet de eerste momenten. En zeker niet als je er zo je gedachten op had gezet.  Ik had bijvoorbeeld nooit gedacht dat ik na 3 pogingen nog niet zwanger zou zijn.  Toen men mij in de voorafgaande gesprekken vertelde dat ik na 3 keer een cyclus zou moeten overslaan had ik dat weggewuifd.  ‘Niet op mij van toepassing’ dacht ik.  Het was dus toch even moeilijk om dit gewoon te aanvaarden.

Maar nu ik mezelf hierover heb gezet, blijkt dat het inderdaad mogelijk is om de positieve zaken te vinden en zelfs te genieten van de situatie hoe ze nu is.  Ik heb natuurlijk geluk met mijn timing.  Nog geen 2 dagen na die teleurstelling begon ‘de week van toneel’.  Dat is de week waarin we 3 voorstellingen spelen en bijgevolg ook alle dagen daarvoor repeteren. En dit met kledij, schmink én decor.  Alles waar we 3 maanden aan werken, komt in die ene week samen.  En dat is prachtig.  Het groepsgevoel dat er die week heerst is onvoorstelbaar.  De vrienschap is hecht en puur en wordt iedere avond opnieuw gevierd.  Ik had er rekening mee gehouden dat deze ‘week van toneel’ voor mij zeer rustig zou zijn.  Als je nu eenmaal zwanger bent is nachtrust belangrijker dan samen met de groep na afloop op een geslaagde voorstelling klinken.  Maar ik ben niet zwanger.  En deze ene week vond ik dat zelfs niet meer zo jammer.

En zo begon ik te genieten.  Ik besefte dat ik deze week, en eigenlijk de komende weken tot aan het  nieuwe jaar, op helemaal niets moet letten.  Ik hoef niet zo nodig uitgerust te zijn en ik mag al eens iets drinken.  Ik mag zelfs een boterham met préparé eten. Iets wat ik al 3 maanden niet meer gedaan had.  Nu is het bij ons in de toneelgroep de gewoonte om in de pauze ‘bookes’ voor de spelers te voorzien, en die met préparé waren onweerstaanbaar.  Man toch wat had ik dat gemist!  

Het deed deugd om eens alles los te laten. Ik kocht mezelf zelfs een blousje dat ‘no way’ nog zal passen eens ik zwanger ben.  Maar de komende 2 maand (op zijn minst) is dat geen probleem. Dus waarom niet?  We sloten de laatste voorstelling af met een denderend feestje en heel wat wijn.  En de volgende dag kwamen we met de groep samen om te lunchen.  Een lunch die na de pousscafé uitmondde in een bezoek aan de kerstmarkt, waar we een absurde, maar oh zo gezellige avond tegemoet gingen.  We klonken op het leven met een cactus-jenever. En een kiwi-appeljenever. Een vlierbloesemjenever (niet aan te raden) en een violetjesjenever.  Om maar te zeggen dat het een avond was die niet geschikt is voor zwangere vrouwen.

Ik had liefst van al thuis gezeten, met een positieve zwangerschapstest en alle kwaaltjes en gevoelens die daarmee gepaard gaan. Maar vermits dat nu toch niet kon, was er geen plaats waar ik op dat moment liever wou zijn dan daar op de kerstmarkt.  Volgend weekend staan er ook alweer 2 bezoekjes aan de kerstmarkt gepland, om maar te zeggen dat de tijd wel vlug voorbij zal vliegen tot aan mijn volgende cyclus.  En tot dan, eet ik alle dagen een booke met préparé!


©, 2013, bam-to-be.blogspot.be