Zwanger! - Week 25

Hoever ben ik?:  25 weken of 175 dagen, nog 15 weken of 105 dagen te gaan. Ik vind wel dat de weken precies telkens vlugger op elkaar beginnen te volgen. Komt het door de zomer, of doordat ik nu over de helft ben, of doordat ik nu echt wel geniet van het zwanger zijn ook... Ik weet het niet, maar het is wel vlug aan het gaan, des te belangrijk dus om bij ieder moment stil te staan.

Hoeveel kilo's bijgekomen?: Ook de kilo's lijken er wel vlugger bij te komen... Ik sta nu op 61,5, zo een 7 kilo meer dan waar ik mee startte. Ik vind het toch al vrij veel, alhoewel ik me (buiten als ik op de weegschaal sta) helemaal niet dik voel. Het zit allemaal in de buik. Ik ben niet opgeblazen en houd geen vocht op of zo. En de buik daar ben ik trots op. Toch zal ik proberen de komende week de chocolade toch iets te beperken, al is het gewoon zodat de gyn bij de volgende consultatie niet té kwaad zal zijn.

Zwangerschapskledij?:  Zoals ik al zei, ik ben best fier op mijn buik. Ik vind het dus leuk dat de zwangerschapskledij de buik mooi laat zien. Ik heb het geluk dat ik tot hiertoe (oh aub, laat dit nog blijven tot het einde!), 'mooi draag', en dus echt kan pronken met mijn buikje. :-)

Slaap?: Ok, dit is volledig de verkeerde richting aan het uitgaan... Tegen de avond heb ik vaak wat last ter hoogte van mijn ribben. Het duurt dus even om een slaaphouding te vinden waarin ik geen zeer heb. De buik is geen optie meer, de linkerzij is echt wel pijnlijk, op de rug kan ik echt niet slapen, en dus blijft er de rechterzij over, die iets minder pijnlijk is dan de linker, maar toch ook niet comfortabel.  Gelukkig verdwijnt die pijn wel eens ik wat geslapen heb. Als ik dan 's nachts wakker word is het best wel mogelijk op van zij te veranderen. En ja, ik word 's nachts wakker... gewekt door 2 oh zo leuke 'zwangerschapsverschijnselen'. Het eerste is brandend maagzuur. Ik weet nu ook waarom men dat zo noemt, het voelt alsof mijn slokdarm gewoon in brand staat. Er zit dan niets anders op dan even recht te gaan zitten en 'blussen' met water en gaviscon. Het tweede ambetante zijn beenkrampen. Vanaf ik me een beetje wil uitrekken 's ochtends (normaal toch een zalig moment van de dag) krijg ik een kramp in mijn been of voet. Geloof me... zo ben je meteen wakker!

Beste moment van de week?: Toen ik het babybedje in de babykamer zag staan! De ouders, tante en nonkel hebben ook deze week weer hard gewerkt (ben hen zo dankbaar dat ze mee helpen, want er zijn bepaalde dingen die ik echt niet op mijn eentje zou kunnen). Deze week kwamen ze om 2 trapleuningen te installeren. Ik heb namelijk een vrij steile trap en geen leuning, best wel gevaarlijk om met een baby op de arm naar boven en beneden te gaan. Vanaf nu moet ik daar dus geen zorgen meer om maken, het is zoveel gemakkelijker nu om naar boven te gaan, en het ziet er ook veel beter uit. Alsof mijn trap nog een accessoire miste... Terwijl ze hier bezig waren hebben ze dan het babybedje bij de vriendin opgehaald. Ze hadden dit voordien afgesproken als verrassing voor me. Wat zalig om dat bedje in de kamer te zien. Zo is het helemaal af! Ik ben echt niet weg te slaan uit die kamer. Iedere avond zet ik me nog een uurtje in de babykamer om wat te lezen. Alhoewel er niet veel gelezen wordt, ik spendeer dat uurtje al dromend.

Mis ik iets?:  Niet dat ik het mis, maar ik heb deze week eens stilgestaan bij hoe moeilijk het toch wel is om geen alcohol te drinken. Moeilijk, niet in de zin dat ik verlang naar alcohol, maar in de zin dat je echt vaak moet weigeren. Ik sta er eigenlijk van versteld hoe vaak mensen me alcohol aanbieden, ondanks het feit dat ik duidelijk zwanger ben. Ik begrijp het wel hoor, ik was zelf zo bij een zwangere vrouw. Ik redeneerde dat het haar keuze is om al dan niet een glaasje te drinken en ik wou daar niet over oordelen dus bood het toch maar aan.  Blijkbaar redeneert dus iedereen zo, vaak vergezeld met de zin 'eentje kan geen kwaad hoor'. Nee, eentje zo heel af en toe kan geen kwaad. Maar als je al die 'eentjes' optelt zou ik gewoon bijna dagelijks drinken, en vaak zelfs meerdere keren per dag. 'Dronk ik dan echt zoveel? ' vraag ik me dan af. Het is natuurlijk zomer en dan wordt er zowiezo meer geaperitiefd, ik zal dus nog vaak 'nee' moeten zeggen de komende maanden!

Beweging ?:  De ene dag voel ik hem vaak, de andere dag niet zo vaak. Niet goed voor mijn gemoedsrust. Als ik hem zo weinig voel begin ik me dan toch meer zorgen te maken. Gelukkig stelt hij me dan iets later toch gerust met wat stampjes.

goestingskes?:  geen nieuwe goestingskes

Iets wat me misselijk maakt?: nee

Kwaaltjes?: Ik heb ze hier al vernoemd, wat rugpijn, brandend maagzuur en beenkrampen. Ik heb ook een urineweginfectie, blijkbaar iets wat ook vrij voorkomend is. Ik heb hier geen klachten van, maar men had dit opgemerkt toen ik een urinestaal moest geven bij de suikertest. Ik moet nu 5 dagen antibiotica nemen.


Humeur?: nog steeds 'stralend zwanger'. Ondanks die kleine kwaaltjes, geniet ik er echt van. Ik profiteer ook van alle voordelen van het zwanger zijn, dat je net iets meer in de watten gelegd wordt en dat de mensen gewoon vriendelijker tegen je zijn. Zalig gewoon! Wildvreemde mensen die een gesprek met je aangaan en vragen hoe je het stelt, of je een complimentje geven. Dat is gewoon genieten. Verder is 'zwangerschap' het perfecte excuus. Alles waar je geen zin in hebt, daar geraak je onderuit. En vergeet je al eens iets, dan kan je het op de zwangerschapsdementie steken!

Kijk uit naar: Ik kijk meer en meer uit om hem echt te zien en te kunnen vasthouden. Dat verlangen wordt iedere dag groter. Ik ben zo benieuwd hoe hij eruit zal zien en hoe hij zal zijn. Ik wil gewoon kennismaken met dit ventje.  Dit gevoel is zo sterk dat ik zelfs al uitkijk naar de bevalling, want dan zal ik hem ook zien. Ik heb de laatste week veel nagedacht over de bevalling, waarschijnlijk naar aanleiding van mijn bezoekje aan de materniteit op maandag. Ik ben er nog niet uit hoe ik wil bevallen (direct epidurale vragen, of gewoon proberen zonder en zien hoever ik geraak), maar ben me ondertussen wel meer aan het informeren. Ik heb me alvast ingeschreven voor een cursus 'Actief bevallen', die zal doorgaan gedurende 7 weken vanaf september. Met een beetje geluk kan ik de volledige cursus beëindigen vooraleer ik moet bevallen. Schrik om te bevallen is er (nog) niet, maar ik ben wel bezorgd om de veranderde wetgeving die maakt dat je bij een bevalling maar 3 à 4 nachten in de kliniek mag verblijven. Ik wil langer! Ik wil een week!  Wat me ook wel is opgevallen bij mijn bezoekje is dat de arbeidskamer helemaal niet vrolijk is. Een witte steriele kamer. Waarom is daar geen kleurtje aan de muur? En waar is dat bad? Of die ballen waarop je de vrouwen in films ziet zitten? Ik deelde deze bezorgdheid met een vriendin die doodleuk antwoordde 'Het is een arbeidskamer, geen speelkamer'. Maar blijkbaar is er toch nog een kamer (die ik nog niet gezien heb) waar er een bad is, die ballen en een salon. Ik wil in DIE kamer!  Wordt vervolgd...

Shopping?:   Ik ben weer vrolijk aan het bestellen geweest op internet. Ik heb een skipakje gekocht, zodat hij het lekker warm heeft als we naar buiten gaan wandelen. Verder heb ik via kapaza nog spullen gekocht voor de doopsuiker. Het accessoire dat bij de doopsuiker komt is ondertussen volledig besteld, bij 4 verschillende leveranciers! Maar ik heb het in totaal wel voor minder dan de helft van de nieuwprijs gevonden.

Nestdrang?:  Heb ik al verteld dat het kamertje er helemaal staat?  Verder heb ik ook zo weer veel behoefte om iets te maken voor hem. Helaas ben ik echt nog wel beginner met mijn naaimachine, dus ik kan nog niet alles. Nu ben ik bezig aan een vlaggenlijn voor in zijn kamertje

Wat is er al geregeld?: Het kamertje staat er helemaal en de trap heeft nu een leuning

En wat doet de baby?: