Hoever ben ik?: 36 weken of ... dagen. Nog 4 weken of 28 dagen te gaan. Ondertusse' krijg ik nog altijd van iedereen te horen dat hij vroeger zal komen. Het begint eigenlijk best grappig te worden hoe iedereen hier een mening over heeft.
'Ik geef je nog 2 weken' zei er iemand me. Bijgestaan door iemand anders die meedeelde dat ik een 'bevallige blik' in mijn ogen heb. De blik die vrouwen blijkbaar krijgen als ze bijna gaan bevallen. Ook de gyn deed vrolijk mee en verklaarde dat hij me niet ziet rondlopen tot eind oktober en ik misschien best mijn zwangerschapsverlof een week vroeger laat ingaan. Toen ik dit echter tegen een vriendin zei verklaarde ze dat dezelfde gyn dat ook nog tegen haar heeft gezegd en ze uiteindelijk nog is overgelopen. Conclusie... je kan het gewoon echt niet weten...
Hoeveel kilo's bijgekomen?: Vanmorgen was er terug 200 gram af, dus 63,5 kilo. Nog steeds super tevreden hiermee!
Zwangerschapskledij?: tijdens dit weekje verlof heb ik'vooral veel pyjama's gedragen... heerlijk comfortabel!
Slaap: wat kan ik zeggen... niet zo denderend. Veel te vaak veel te vroeg wakker. Me omdraaien in bed doet vaak zodanig veel zeer dat ik er echt wakker van woed. En dan waren er natuurlijk die 2 dagen waarop ik al om 4u wakker was. Gelukkig heb ik deze week wel wat middagdutjes kunnen doen zodat ik de vermoeidheid toch wat kon tegengaan. Ik hoop dat ik de komende week weer terug wat beter slaap!
Beste moment van de week: toen ik het resultaat zag van mijn fotoshoot. Ik ben Zooo blij met de foto's en fier op het resultaat. Het is echt een mooie herinneringen voor later!
Beweging ?: Er was weinig beweging in me te krijgen afgelopen week. Ik was zo moe en had zoveel last dat ik me echt een oud madammeke voelde dat overal heensloft. Ik moest vaak even gaan zitten en als ik stapte moest ik mijn buik vaak met 2 handen ondersteunen. Dit beterde wel naar het einde van de week naarmate ik meer had gerust.
goestingskes?: nog steeds suikerbonen
Iets wat me misselijk maakt?: nee
Dingen die moeilijk zijn door buik: het wordt er niet beter op. De buik zit voor alles in de weg. Maar ik heb me voorgenomen om me er niet meer aan te storen. Het is maar een paar weken meer en zal hem dan nog missen. Dus hij mag gerust wat in de weg zitten.
Kwaaltjes?: ja waar kan ik best beginnen.... Zoals ik al zei heb ik een vrij lastige week achter de rug. Maandag viel nog mee, want ondanks dat alles heel traag ging en ik vrij moe was had ik niet echt zeer. Het middagdutje hielp natuurlijk ook tegen die vermoeidheid. Dinsdag voelde ik me echter een heel pak energieker en besloot dan ook om mijn badkamer grondig te poetsen. Ik deed meteen ook 2 wassen, de strijk en in de namiddag reed ik van de ene afspraak naar de andere. Met als gevolg dat ik woe'sdag een vreselijke dag had. Ik werd al heel vroeg wakker met pijnlijke steken in mijn onderbuik en krampen in mijn rug (zoals regelpijn). De pijn was zo erg dat ik echt niet meer kon slapen.
'Dit is het' dacht ik 'dit zijn voorweëen'. Ik besloot dus in bad te gaan (om 4 uur s nachts), en inderdaad na een tijdje werd de pijn minder. Tegen 8 uur waren die steken en krampen er echter terug. Met wat ik nu al geleerd had over het opvangen van weeën besloot ik op mijn bal te gaan zitten, wat heen en weer te wippen en me te concentreren op mijn ademhaling. Toen het om 12 uur nog steeds pijnlijk was heb ik echter in tranen naar de materniteit gebeld met de vraag of ik even aan de monitor mocht komen liggen. Zo gezegd zo gedaan. En daar lig je dan, aan de monitor, zonder dat er 1 harde buik wordt geregistreerd... om je dood te schamen! Ik ben dus zo 1 van die vrouwen die bij het minste naar de materniteit komt... en ik wil proberen bevallen zonder verdoving! Ik had nu al bijna al mijn hulpmiddelen ingezet en dat terwijl er helemaal geen weeën waren! Ik mocht toen ook nog even langs gyn en die zei dat die steken echt waren van de baby die duwt en indaalt...
Dat was dus woensdag... donderdag begon al even vroeg, maar deze keer te danken aan het brandend maagzuur. En zo kwam het dat ik alweer om 5 uur s ochtends in bad zat. Gelukkig dat ik nadien gewoon op de zetel mocht rusten! De rest van de week ging het geleidelijk aan beter en ondertussen ben ik zelfs een heel pak beweeglijker. Het komt er gewoon op aan van echt op tijd te rusten...
Humeur?: veel emotioneler dan normaal. Ik begin echt voor het minste te Wenen. Zo was er deze week een liedje op de radio met daarin geluidsfragmenten van toen Tom boonen wereldkampioen werd. Het was zo een echt house-liedje wat ik Normaal echt vreselijk vind, en nu zat ik daar te snotteren van emotie....
Kijk uit naar: de komst van de baby. Ondertussen wil ik gewoon niets liever dan hem in mijn armen houden!
Shopping?: een weekje thuis dus wat meer tijd om te shoppen en bestellen. Zo ben ik al achter het matras voor in de wieg geweest. Dit heb ik namelijk meteen nodig als ik thuiskom en wou het risico niet lopen dat dit nog niet meteen gekocht zou worden. De nieuwe hoes voor de maxi cosy die ik besteld had was ook aangekomen en heb ik meteen meegenomen. Op internet heb ik billendoekjes en borstvoedingskledij besteld
Nestdrang?: ondanks het feit dat ik dus moeilijk vooruit geraakte vorige week, wou ik toch alles in orde hebben. Zo heb ik grote kuis gedaan in de badkamer en ook best veel wassen gedraaid. Ik wil alles op ieder moment proper en aan kant hebben, je weet nooit dat ik plots moet vertrekken...
Wat is er al geregeld?: Ik ben al heel wat meer gerust want zo goed als alles is in orde! Ondanks dat ik het moeilijk had ben ik er toch in geslaagd de laatste voorbereidingen af te ronden. De doopsuiker is helemaal af, zowel voor de volwassenen als voor de kindjes. Ik wacht gewoon nog op het presentatie-meubel dat ik op kapaza heb gevonden. Alle enveloppen zijn geschreven en gesorteerd volgens regio. En mijn valiesje is gepakt! Ik ben dus klaar!
Voorbereiding bevalling: dinsdag had ik bij de kine mijn les ademhaling waarbij ik de buikademhaling en het puffen kreeg aangeleerd.
Oh, wat een mooie foto's! Je ziet er super uit! :-D
BeantwoordenVerwijderen