maandag 19 oktober 2015

Zwanger! - Week 39

Als ik vroeger een hoogzwangere vrouw hoorde klagen dat het nu wel genoeg geweest was, dat het tijd was dat de baby zou komen of dat men het beu was van nog een dag langer zwanger rond te lopen, dan dacht ik altijd dat men overdreef. Het is toch zalig om zwanger te zijn?  Ik was altijd al overtuigd dat ik graag zwanger zou zijn en ik heb er ook echt van genoten, mede dankzij het feit dat ik bijna geen last heb gehad van kwaaltjes. Toch overvalt me nu ook vaak de gedachte dat het wel genoeg geweest is. Ik geniet nog steeds, maar het verlangen om mijn zoontje bij me te hebben is gewoon veel groter. En het is zo een enorm raar gevoel om te weten dat het ieder moment in gang kan schieten en dat je dus echt niet op voorhand weet wanneer dit zal zijn.

Hoever ben ik?: 39 weken of 273 dagen, nog 1 week of 7 dagen te gaan.  En hier zit ik dan... te wachten. Ik heb misschien teveel belang gehecht aan wat iedereen zei, dat ik vroeger zou bevallen. En zoals ik me nu voel zit dat er precies niet in. Dan maar terug naar mijn oorspronkelijk gedacht... dat hij precies zal komen op de dag dat hij is uitgerekend, volgende week dus.




Hoeveel kilo's bijgekomen?: Ik weeg een kleine 65 kilo nu, er is dus ongeveer 10 kilo bij sinds de start. Gelukkig heb ik nog geen last van vochtophouding, mijn benen of voeten zijn dus nog niet opgezwollen. Blijkbaar merk je al wel wat meer aan mijn gezicht dat ik zwanger ben. De buik staat nog altijd op 104 cm, dus echt groter is hij niet geworden. Toch voelt dit wel zo aan, of toch dat hij zwaarder is geworden, en dat kan uiteraard wel kloppen want de baby verzwaart ook elke dag. Ik moet de buik soms letterlijk een beetje opheffen of ondersteunen. En ja... helaas zijn er deze week de eerste striemen gekomen... Daarvoor moet je in de laatste weken terechtkomen!  Ik heb nochtans iedere dag gesmeerd.  Ik had de striemen nog niet gezien, vermits deze zich onderaan de buik bevinden en mijn zicht daar is geblokkeerd. Ik merkte echter dat ik vrij veel jeuk had onderaan mijn buik en wou toch weten of ik daar misschien een uitslag of zo had. Na wat gekronkel voor de spiegel, waarbij ik nog steeds niets zag heb ik dan maar een foto genomen van de onderkant van mijn buik (een buikfie), en daarop zag ik ze dan... die eerste striemen. Ondertussen smeer ik meerdere keren per dag in de hoop dat er geen bijkomen. De jeuk is alleszins al wel verminderd.






Zwangerschapskledij?: Ik verlang nu wel naar mijn gewone kledij. Het wordt iedere dag moeilijker om iets moois te vinden om te dragen. Ik spendeer dagelijks heel wat tijd in mijn dressing op zoek naar een combinatie die er toch nog redelijk uitziet en die toch gemakkelijk zit.





Slaap: Ik slaap nog steeds niet zo goed 's nachts. Gelukkig kon ik afgelopen week de gemiste uren inhalen overdag met middagdutjes. Toch zijn er veel dagen dat ik al om 4u wakker ben en de slaap niet meer kan vatten. Er was zelfs 1 dag deze week dat ik om 6u al mijn koffie aan het drinken was in bad nadat ik het had opgegeven van de slaap terug te proberen vatten. Ik voelde me de hele dag wel maar half, maar gelukkig stond er ook niet echt veel op het programma. Na zo enkele dagen onderbroken slaap volgt er dan wel een nacht waarop ik volledig doorslaap. Dan ben je 's ochtends verrast dat je niet wakker hebt gelegen en je volledig uitgerust voelt.



Beste moment van de week: over het algemeen was het een zeer rustige week. Vermits ik mijn zwangerschapsverlof gestart ben, heb ik tijd om zeer op het gemak te leven, met de nodige dutjes erbij. Toch heb ik me nog niet verveeld. Ik wou namelijk eerst nog een aantal dingen in orde brengen, en heb zo iedere dag een klein to do-lijstje afgewerkt.  Dit geeft me ook een geruster gevoel, alles staat werkelijk klaar.  De rust vooral deed me echter enorm deugd, zoveel zelfs dat ik zo goed als geen last meer heb van kwaaltjes of ongemakjes. Met als gevolg dat de baby natuurlijk goed op zijn gemak zit nu en geen haast heeft om zijn intrede te doen. En het verlangen wordt iedere dag groter natuurlijk. Ik hoop echt dat ik geen blog van 'Week 40' meer zal kunnen schrijven...


Wat ook wel een mooi moment was deze week, was een serenade gebracht door 2 fifties-dames. Het park, dat zich vlakbij mijn huis bevindt, is helemaal vernieuwd en dit weekend was er feestelijke opening. Zo waren er ook 2 zingende dames die liedjes op maat brachten. En voor mij en de bolle buik hadden ze een prachtig, emotioneel en grappig liedje op de tonen van 'que sera, sera'.  Er is toch 1 zinnetje dat nog steeds door mijn hoofd speelt....
'Ja, het zal er vlug zijn, bereid je maar voor op de pijn...'

Beweging ?: Hij is nog steeds vrij beweeglijk, ook al had men gezegd dat je op het einde minder beweging voelt.





goestingskes?: niets speciaals






Iets wat me misselijk maakt?: niets





Dingen die moeilijk zijn door buik: alles





Kwaaltjes?: nog steeds brandend maagzuur. En verder voelt de buik gewoon enorm zwaar aan en voel ik dat uiteraard ook een beetje in mijn rug.






Humeur?: ik begin ongeduldig te worden. Wanneer zal hij er zijn? Had ik maar een datum om naar af te tellen!




Kijk uit naar: buiten naar de geboorte zelf, kijk ik nu vooral uit naar mijn volgende afspraak bij de gyn, waar ik hopelijk al te horen krijg dat ik wat ontsluiting heb.





Shopping?: tijdens een slapeloze nacht heb ik nog wat body'tjes besteld. Ik heb er namelijk geen met lange mouwen en zou toch niet willen dat die kleine pruts koud heeft.





Nestdrang?: ik begin de dag toch telkens met eerst te zorgen dat mijn huisje er piccobello bijligt. Eens stofzuigen, stof afdoen of dweilen en dan ben ik weer gerust.





Wat is er al geregeld?: De postzegels zijn geplakt op de enveloppen die verstuurd zullen moeten worden. Ik heb ook al  het badje naar beneden gehaald en grondig gepoetst. Nadien heb ik eens geoefend hoe ik dat 'badje geven' het beste aanpak. Waar in mijn badkamer zet ik dat badje best? Hoe vul ik dat en laat ik het weer leeg? Hoe warm voelt 37°C juist aan?  Ik ben eigenlijk blij dat ik dit al eens gedaan heb en dit niet moet uitzoeken de eerste dag dat ik thuis ben met hem.
Ik heb deze week dan ook eens tijd gemaakt om uitgebreid boodschappen te doen. Zo uitgebreid dat ik de volgende weken niet meer naar buiten moet om voorraad aan te vullen.  Via dreambaby kreeg ik ook verschillende producten gratis, en deze heb ik ook allemaal besteld.
En dan heb ik me ook nog een dagje achter mijn naaimachine gezet en heb ik een dekentje en een kwijlslabbetje gemaakt.





Voorbereiding bevalling: de laatste les 'actief bevallen' zit erop. Ik ben dus 'afgestudeerd' en klaar om te bevallen :-). De laatste les was nog heel interessant want deze ging over de kraamtijd. Hoe een doorsnee dag met een pasgeborene eruit ziet en hoe die eerste week verloopt. Ik was de hele tijd aan het denken 'binnen een paar dagen/weken is dit gewoon echt'. Het voelt nog steeds onwerkelijk.  Ook het feit dat iedere dag mijn weeën kunnen beginnen of mijn water kan breken, voelt enorm onecht aan.





2 opmerkingen:

  1. Hallo, ik ben ook alleenstaande en 38-weken zwanger, En elke week kijk ik er naar uit wat je allemaal hebt geschreven op jou blog, dan is het altijd leuk om te lezen hoe andere alleenstaande hun zwangerschap beleven. Ik wens je in ieder geval al veel succes met je bevalling en hopelijk beval je voor je 40-weken 😉

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel veel succes gewenst! Het was heel fijn & interessant om jouw blog te lezen & ook de foto's waren/zijn geweldig! Ook ik keek/kijk er elke keer naar uit wat je zou schrijven. Ik leef met je mee... Spannend! :-) Ook al ken ik je persoonlijk niet, ik voel/zie gewoon dat je dat heel goed gaat doen als mama! Dat ventje heeft het echt getroffen met jou als mama! Deze boekentip is voor jou en jouw zoontje:http://noortje-dochtervaneenbewustalleenstaandemoeder.nl/index.html + de donor doos lijkt me ook heel leuk en spannend om te doen! ps: Waar heb jij jouw krijtbord gekocht? Die van jou vind ik echt ontzettend mooi! :-)

    BeantwoordenVerwijderen