Zwanger! - Week 37

Hoever ben ik?: 37 weken of 259 dagen, nog 3 weken of 21 dagen te gaan, 37 weken is trouwens een nieuwe mijlpaal in de zwangerschap. Vanaf nu is je baby in principe 'voldragen'. Dit  betekent dat alle orgaantjes in orde zijn en moest hij nu komen wordt dit niet meer beschouwd als een 'vroeggeboorte'. Baby's worden in principe geboren tussen de 37 en 42 weken. Vanaf nu kan hij dus inderdaad alle dagen komen. Dat is best een raar gevoel, vooral omdat je je zo vastpint op die vermoedelijke bevallingsdatum, en nu moet je er ineens rekening mee houden dat het alle dagen kan. 


Dit doet me toch even volgende bedenking maken... Als je vanaf 37 weken alle dagen kan bevallen, waarom moeten we in België dan werken tot aan 39 weken? En ja, ik weet het, je mag aan je 34 weken al in bevallingsverlof gaan... maar dan ben je die weken wel kwijt nadien. En 14 weken nadien is ook niet zo superveel!  Dus als je zoveel mogelijk tijd met je boeleke wil, ben je zowat verplicht om door te bijten en te blijven werken tot aan je 39 weken.  Nu, ik doe mijn werk graag, zeer graag, ik zit daar totaal niet tegen mijn goesting of zo en zal zelfs mijn werk missen als ik nadien zo lang thuis ben. Het is dus niet dat ik gewoon graag 'verlof' wil hebben. Maar ik voel gewoon lichamelijk dat ik meer rust zou nodig hebben. Vannacht had ik bv weer een slechte nacht, waardoor ik nu moe ben en best een middagdutje zou doen. Vorige week ging de werkweek 'ok', ik heb me er goed door gesparteld, maar tegen vrijdag voelde ik de vermoeidheid op me vallen. Gelukkig heb ik hier op voorhand wel wat rekening mee gehouden en heb deze week nog een recup-dag ingepland waardoor mijn werkweek maar 4 dagen telt.  Het is nu gewoon ook afwegen wat het belangrijkste is, luisteren naar je lichaam, want oververmoeid aan je bevalling beginnen is ook niet goed voor mij of de baby. Tenslotte beginnen de onderbroken nachten en vermoeidheid pas echt eens hij geboren is. Ik wil hier zo uitgerust mogelijk aan beginnen. En langs de andere kant wil ik geen dag met hem missen nadien omdat ik vroeger ben gestopt met werken.  Zeker omdat ik borstvoeding wil geven, en liefst zo lang mogelijk. Maar eens ik terug aan het werk ben zal ik zowiezo moeten stoppen of tenminste toch afbouwen, dus hoe langer ik nu werk hoe langer ik borstvoeding zal kunnen geven. Dan wens je dat je in Nederland woont en verplicht moet stoppen aan 36 weken zonder tijd nadien te verliezen. Of nog beter... in Zweden, waar je een jaar thuis bent na je bevalling!


Had ik maar een glazen bol waarin ik kon zien exact wanneer mijn klein mannetje zijn intrede zal doen. Dan kon ik gewoon een week voordien stoppen met werken en uitrusten. Maar helaas... Tussen 37 en 42 weken is het 'iedere dag mogelijk', en dat zijn wel 5 lange weken zo!





Hoeveel kilo's bijgekomen?: De steller staat nu op 64,2 kilo. De cm's staan ondertussen op 104 cm, dus de buik en bijgevolg ook baby, zijn wel nog gegroeid.






Zwangerschapskledij?: Mijn borstvoedingskledij is toegekomen! Vorige week had ik nog een bestelling geplaatst hiervoor, en deze week was het dus vol verlangen uitkijken naar de komst van al die pakjes. Zo heb ik nu 1 'borstvoedings-huispak', dat ik ook al in de kliniek kan dragen. En verder een blousje, een trui en een kleedje.





Slaap: ik mag zeker niet klagen, maar 'goed' kan ik het ook niet meer noemen. Veel te vaak word ik 's nachts wakker en geraak ik niet direct terug in slaap.





Beste moment van de week: de kine in het zwembad! Iedere eerste donderdag van de maand is de kine in het revalidatiebad, en dit doet echt deugd. Het water is ongeveer 32°C, dus lekker warm.





Beweging ?: Buiten de kine bij mij geen beweging. Ik ben bij het minste buiten adem. Zelfs gewoon als ik neerzit kan ik opeens buiten adem zijn. De baby stampt soms serieus door, vooral met zijn voetje tegen mijn ribben. Af én toe moet ik zo precies een voetje wat terug duwen.






goestingskes?: pannenkoeken en suikerbonen




Iets wat me misselijk maakt?: niks!




Dingen die moeilijk zijn door buik: wandelen wordt ook al moeilijker. Ik heb al die bekende waggel gang. ..



Kwaaltjes?: mijn grootste kwaaltje is nog altijd dat brandend maagzuur. Dat kan echt super ambetant zijn wat dat brandt echt. Je zit dan constant naar lucht te happen. Vooral ook s nachts heel ambetant want je wordt daar dus echt wakker van. Verder ben ik vlug buiten adem en vlugger moe. Maar dat is het dan ook zowat, dus eigenlijk valt dat nog best mee.





Humeur?: goed maar.... vlugger moe betekent ook minder geduld. Ik kan me dan soms opwinden in iets kleins. Verder ook veel veel emotioneler. Zo kreeg ik'deze week een hormoonaanval van jewelste in de proximus winkel. Mijn iphona had het vorige week namelijk begeven en ik had een nieuwe gsm gekocht, een Samsung deze keer. Bleek nu dat er redelijk wat fabricage fouten op zaten. Zo ging de batterij razendsnel naar beneden. En wat nog erger is... ik kon amper iemand bellen (moest tot wel 10 keer proberen eer hij verbinding maakte) en mensen konden mij al helemaal niet bereiken. Niet zo ideaal als je bijna 37 weken zwanger bent.  Ik legde dit dus uit bij proximus maar die man geloofde me precies niet. De batterij zou normaal zijn en hij had wel verbinding dus geen probleem toch? Ben ik daar beginnen huilen. Maar huilen.... niet normaal, ik verschoot van mezelf.  Al gauw kwamen er 2 verkopers bij waaronder een vrouw die toch wel leek te begrijpen dat een hoogzwangere vrouw bereikbaar moet zijn en ook zelf mensen moet kunnen bereiken. Nadat de norse man een standje kreeg, hielp men mij met 2 verkopers tegelijk verder. Toch kon ik blijkbaar niet stoppen met huilen. De tranen bleven maar komen terwijl ik constant 'sorry, maar ik kan niet stoppen' jammerde.

Kortom, het was best schaamtelijk. Eens terug op kantoor vroeg miin collega Hoe het bij proximus was. En je raadt het al.... De tranen waren er opnieuw!


Kijk uit naar: mijn afspraak met de gyn morgen. Ik ben zoooo benieuwd of ik al wat opening heb of zo... het is echt 1 van de spannendste afspraken sinds heel in het begin.



Shopping?: Niets meer gekocht voor de baby, maar wel een bedje voor de kat, zodat ze toch ook een plekje enkel en alleen voor haar heeft. En ook feliway spray, een verdamper die ervoor zou zorgen dat katten rustiger zijn. Dit ter voorbereiding van de stress die een baby toch zal teweeg brengen bij haar.




Nestdrang?: ik doe niets anders dan wassen. De ene was na de ander.  Verder ook nog eens grote kuis gedaan in de badkamer.




Wat is er al geregeld?: Ik kan nu eigenlijk wel zeggen dat alles klaar staat voor de baby. Alles staat in huis, valiesje staat klaar, doopsuiker en kaartjes klaar. Alleen ikzelf heb nog wat mentale voorbereiding en vooral ook wat Rust nodig vooraleer ik klaar ben.




Voorbereiding bevalling: afgelopen week leerden we persen in de les. Vooral de pershoudingen waren wel interessant om te zien. Verder hou ik ook een lijstje bij van mijn wensen voor tijdens de bevalling.  Zo kan ik alles op tijd bespreken.