De studie

Nadat ik van de gynaecologe kwam werd ik nog verwacht bij de vroedvrouw, zij wou me namelijk meer informatie geven over een nieuwe studie waaraan het UZ Gent meewerkt. In deze studie wil men een nieuw medicament testen, zodat dit in de toekomst ook op de markt gebracht kan worden. Het betreft een follikelstimulerend hormoon (dit zijn de spuitjes die je bij ivf dagelijks moet zetten om zo je ei’tjes te laten rijpen). In de studie wil men de groep in twee delen, de ene helft krijgt het huidige product (gonal-f), en de andere groep het nieuwe product. Zelf weet je wat je krijgt, maar hierover is er een zwijgplicht (dus op de blog zal ik het ook niet vermelden).  Gonal F (wat men tot hiertoe standaard gebruikt) is gebaseerd op dierlijke cellen, dat nieuwe medicijn wordt verkregen uit menselijke cellen en zou bijgevolg gemakkelijker opgenomen worden door het lichaam en zo ook voor betere resultaten zorgen. In de studie wil men dit bewijzen.

Nadat ik een duidelijk beeld had van de studie gaat de vroedvrouw verder in op de praktische kant van de zaak.
‘Er is 1 heel groot voordeel als je deelneemt, en dat is dat deze poging volledig buiten de terugbetaalde pogingen valt. Het is dus helemaal gratis (zelfs geen remgeld). Bovendien heb je zo eigenlijk 7 pogingen. Natuurlijk wordt er ook wat meer van je verwacht. Je zal om de 2 dagen naar Gent moeten komen voor echo en er volgen ook veel meer bloedafnames. Verder moet je een dagboekje bijhouden waarin je nauwkeurig noteert hoe je je voelt.’
‘Ik zou heel graag meedoen’ begin ik. En dat is ook zo. Niet alleen omdat dit een bonuspoging is, maar ook omdat ik echt gemeend de wetenschap wat wil helpen. Ik vind het spannend om te weten dat mede dankzij mijn medewerking er een nieuw en hopelijk ook beter middel op de markt kan komen.
‘Maar ik weet echt niet hoe ik dit allemaal moet combineren met een nieuwe job. Ik wil liever niet teveel verlof of ziekteverlof nemen, en een paar keer per week later toekomen is al helemaal ‘not done’ als je nog maar enkele maanden ergens nieuw werkt.’ Leg ik verveeld uit.
‘Weet je… als je aan de studie deelneemt, dan zijn we zeer flexibel’ antwoordt de vroedvrouw ‘we kunnen echo’s heel vroeg ’s ochtends doen, of op een avond. En we kunnen soms een klein beetje spelen met de dagen waardoor echo’s of puncties op een weekenddag kunnen vallen. Je bent als het ware een beetje een VIP-patiënt.’
Toen ik dit hoorde was het uiteraard snel beslist. Mijn grootste zorg (hoe het allemaal combineren met het werk) valt zo meteen weg!

Vooraleer ik toegelaten wordt tot de studie moet ik eerst nog even een aantal lichamelijke onderzoeken ondergaan, dit om mijn algemene gezondheid te bepalen. Deze heb ik al op het einde van de maand gepland. Nadien moet ik binnen de 2 maanden starten, wat de eerste Ivf/icsi brengt op eind november.

Ik verliet het uz op wolkjes…  eindelijk wordt het terug wat concreet en is het niet meer zo koffiedik kijken. Ik weet nu precies waar ik aan toe ben, en wanneer ik terug zal starten. Zo heb ik terug een duidelijke periode in mijn hoofd en kan ik terug beginnen aftellen. En met de nieuwe job die voor de deur staat, zal de tijd wel dubbel zo vlug passeren!