Weggesleurd van het verdriet

Veel tijd om te bekomen van deze rollercoaster aan emoties was er niet.  Het weekend erop stond er namelijk een ‘toneelweekendje’ gepland, waarbij we met de hele cast weggaan om daar te repeteren en vooral ook aan de groepssfeer werken.  Mijn eerste gedacht was om toch niet mee te gaan.  Maar ja, dan zou ik de groep wel enorm in de steek laten. Bovendien was ik één van de organisatoren van dat weekend, dus ik zou wel mee moeten.
‘Waarom nu dit weekend?’ jammerde ik tegen de altijd luisterende kat.  ‘Ik ga me constant moeten inhouden. Ik heb verdriet en mag het niet tonen, ik zal me de hele tijd moeten wegstoppen daar.’
Het weekend waar ik, samen met de anderen, zo naar had uitgekeken, leek plotseling een hele opgave.

Maar wat was ik weer verkeerd.  Dat weekend was als een redding.  Het trok me uit een poel van zelfmedelijden en dwong me om plezier te maken. Om alles van me af te zetten en gewoon eens op te gaan in iets anders. Een weekend zonder immer aanwezige kinderwens, maar wel gevuld met pure vriendschap, leuke babbels, gezellige apero’tjes en een toneelstuk dat zienderogen vooruit gaat en helemaal tot zijn recht lijkt te komen.  Wat ben ik blij dat ik deel uitmaak van deze groep, die op sommige momenten echt als familie fungeert.  Niemand wist wat ik die week had meegemaakt, en toch hielpen ze me eruit.  En daar ben ik weer zo dankbaar voor.

Bij de beste vrienden heb ik kunnen uithuilen, me kwetsbaar kunnen opstellen en alles eruit kunnen gooien.  Dit was eerst en vooral nodig om verder te kunnen.  Een knuffel krijgen en sussende woorden horen. Recht hebben op mijn verdriet. Dat was zo belangrijk. Dat was wat ik de eerste keer, 5 jaar geleden, niet kreeg.  Ik mocht toen niet verdrietig zijn want ‘dat is toch niet zo erg.’  De tweede stap om verder te gaan was om uit dit verdriet gesleurd te worden door mensen die met iets totaal anders bezig zijn.  En man man man, wat zijn ze daar goed in geslaagd!  Het werd een prachtig weekend, eentje zonder tranen, maar met veel gelach.  Eentje dat je batterijen terug oplaadt en ervoor zorgt dat je er weer helemaal klaar voor bent.  En maar goed ook, want deze week volgt alweer de volgende inseminatie.  


©, 2013, bam-to-be.blogspot.be