Nog even geduld...

Wat moet je toch geduld hebben in het leven. En vooral als je zwanger probeert te worden. Dat is zeker al een test van moeder natuur om te zien of je dat wel kan opbrengen voor als het kindje er is.  Na een volledige dag wachten kreeg ik daarjuist eindelijk een deel van de resultaten van de bloedtest.  

Gisterenochtend was ik al om 6u opgestaan, om naar het AZ St Jan te rijden om daar bloed te laten nemen.  Men had maar liefst 9 tubetjes bloed nodig. Er wordt nu getest op de hematologie (bloedcellen), ijzer, trombofolie, glucose, urinezuur, creatinine, enzymen, schildklier, oestradiol, progesteron, hcg, hypofyse, en auto-immmuniteit. Bovendien wordt ook een postnataal genetisch onderzoek gedaan voor geboren aandoeningen en een chromosoon-onderzoek.  

Vandaag mocht ik dan bellen voor de resultaten.  Vanmorgen stond ik dus op met dat verwachtingsvolle, kriebelende gevoel, en kon ik bijna niet wachten tot het 8u30 was om te bellen.  Helaas… de dokter was bezig en de secretaresse liet me weten dat de assistente me in de loop van de dag zou terugbellen.  Ik had een klein beetje zenuwen vooraleer ik belde 's ochtends, maar deze werden elk uur precies vermenigvuldigd.  Zeker als de sms’jes en mailtjes met ‘en al nieuws?’ binnenkomen.  Helaas was het langverwachte telefoongesprek een beetje een anticlimax.
‘We hebben al een deel van uw bloedresultaten en tot hiertoe is er niets speciaals uitgekomen. U bent ook niet zwanger, het hcg staat laag.’

Niet zwanger… dat is het eerste wat ik hoor natuurlijk.  En daar had ik me eigenlijk (ondanks de hoop van het zwarte bolletje) toch al bij neergelegd.  Maar toch bevestigt dit weer de vorige gedachten dat het toch tijd wordt dat alles eens onderzocht wordt.  'Niet zwanger' heeft ook een ander gevolg, het is een kleinigheid, maar toch een ‘raar’ besef.  Namelijk dat het niet meer voor 2014 zal zijn.  Doordat ik nu ook een cyclus zal overslaan schuif ik ineens door naar april en zal de vermoedelijke bevallingsdatum (als het dan meteen lukt), ergens eind januari liggen.  Waar is de tijd dat ik ervan overtuigd was dat ik nog in de zomer van 2014 zou bevallen?  Aan dit tempo wordt het misschien zomer 2015.  Gelukkig gaat de tijd vlug…

Wat er nog uit het gesprek kwam, was dat alle andere onderzoeken ‘normaal’ waren.  Er is dus nog geen oorzaak gevonden.  De assistente zei er wel bij dat het onderzoek naar herhaalde miskramen 4 weken duurt, en het chromosomen-onderzoek 6 weken.  Bovendien moet ik nog die hysteroscalpingografie doen, dus daar komt er misschien ook iets uit.  Ik zal dus, wederom, wat geduld moeten hebben…

Ik mag nu stoppen met de utrogestan.  Bye bye witte smurrie voor eventjes.  En dan wachten tot de maandstonden terug doorkomen, van de ene vuiligheid in de andere dus :(. En nadien kunnen we verder met de volgende onderzoeken.  Nog even geduld…
©, 2014, bam-to-be.blogspot.be