Ik die niet kan wachten...

Een weekje verder en zowel mijn lichaam als mijn geest amuseren zich kostelijk met mij. Ze zijn alleszins goed op weg om me helemaal gek te maken! Dat wachten en geduld hebben nu niet mijn sterkste eigenschappen zijn, dat wist ik al.  Maar dat ik er zo veel last van ging hebben, had ik toch niet gedacht.  Al een week ongeveer analyseer ik ieder klein krampje dat ik maar voel. Voel ik me vermoeider dan normaal?  Ben ik misschien al misselijk?  Of zouden mijn borsten niet wat meer gezwollen zijn?  Ik ken de vroegste zwangerschapsverschijnselen zo vanbuiten dat mijn lichaam geen probleem heeft ze eens te demonstreren, en zo mijn hoofd op hol te brengen.

Ik probeer nochtans kalm te blijven.  Mijn nieuwe beste vriendin, Google, heeft me verzekerd dat ik in de eerste week absoluut nog GEEN symptomen kan hebben. Deze komen er pas na de innesteling, en deze is pas na ongeveer 6 dagen.  Pas dan wordt er (in kleine hoeveelheden) zwangerschapshormoon (hcg) aangemaakt, en kan je eventuele symptomen hebben.  Helaas lees ik dan ook weer op forums dat sommige vrouwen gewoon ‘voelen’ dat ze zwanger zijn.  Hoe voelen ze dat? Waarom voel ik dat niet?  Misschien omdat ik gewoon nog niet zwanger ben…  Et voila, mijn onrustige geest is weer vertrokken.  Het is zeer vermoeiend leven met mij voor de moment. Zelfs ik ben even toe aan een vakantie weg van mij.  

 Gisteren heb ik dan tijdens mijn boodschappen al zwangerschapstests gekocht. Twee van het kruidvat en twee van clearblue (die je al 4 dagen op voorhand kan gebruiken!  Wat is clearblue toch slim!  Ze vragen het dubbele van een gewone test, maar natuurlijk koop je dat, want niemand die actief bezig is voor een kindje wil 4 dagen langer in het ongewisse blijven! Als je dus echt geld wil verdienen, breng je best een zwangerschapstest op de markt die 5 dagen op voorhand resultaat geeft! Kassa kassa ;-) ).  Natuurlijk kon ik de verleiding niet weerstaan om toch al eens te testen.  En helaas, geen ‘plusje’.  Dat kan ook helemaal niet, want zelfs al moest ik zwanger zijn, dan nog zou het hoeveelheid hormoon niet hoog genoeg zijn om positief te testen, zoals die lieve Google mij geruststeld.  Dus nu kan ik inderdaad niets meer doen dan loslaten en afwachten, en hopen, bidden en duimen.

©, 2013, bam-to-be.blogspot.be