Een professor

Gisteren had ik een telefoongesprekje dat té kostbaar is om niet te delen met jullie.  Ik had namelijk de moemoe aan de lijn.  Nadat we de gezondheid van zowat alle familieleden besproken hadden (nog altijd moemoe’s favoriete gespreksonderwerp), vroeg ze me hoe het nu zat met dat ‘ge weet wel’. Of ik al iets meer wist te vertellen.
‘Nee moemoe, zo vlug gaat dat niet hé. Je moet telkens 2 weken wachten op een antwoord.’
‘Twee weken wachten?’ Vroeg ze verward.  Ik besloot om haar maar niet de hele cyclus uit te leggen, dat zou ons wat te ver brengen.
‘Ja nog even wachten moemoe en dan weet ik of het gelukt is.’
‘Ah. De mama zei dat het van een professor is!’ vervolgde ze duidelijk in haar nopjes.
Een professor?  Haha, dat was ook het eerste wat ik daarvan hoorde.  Ik besloot echter het spelletje mee te spelen..
‘Ja ja moemoe, ne professor!’
‘Amai zeg… Dat is nogal goed hé zeg! Ne Professor, wie had dat ooit gedacht?’ 

Moemoe was duidelijk overfier en dolgelukkig bij deze gedachte. En wie ben ik dan om deze ‘bubbel’ te doorprikken.  Laat haar maar geloven dat het van een professor is.  Het is lief dat ze meeleeft.  Alhoewel ik wel telkens moet lachen als ik me inbeeld hoe ze dat aan haar vriendinnen zal gaan vertellen!


©, 2014, bam-to-be.blogspot.be