Ziezo, ik heb mijn vierde inseminatie er ondertussen ook
alweer opzitten. Ik moet jullie
uiteraard niet meer uitleggen hoe dat in zijn werk ging, dat is al duidelijk
van bij de eerste 3 inseminaties. Ook nu
is alles heel goed verlopen, en voor de eerste keer denk ik ook echt dat ik qua
timing perfect zat (m.a.w. zo dicht mogelijk tegen eisprong). Ik wist al op voorhand dat het zondag of
maandag zou zijn. De urinetest zaterdag vertelde echter dat ik nog niet aan het
ovuleren was, en zo kon ik zaterdagavond ook op tijd mijn pregnylspuit zetten.
Zondagochtend testte ik positief en zo werd ik maandagmiddag in Gent verwacht.
Met een perfecte timing heb ik het in dit geval over mijn lichaam,
niet over mijn leven. Wat de praktische
organisatie betrof, was de maandag niet zo ideaal. Dit is namelijk een dag dat
ik verondersteld wordt te werken. Ik heb
me dus weer ziek moet melden, iets wat ik toch best lastig vind. Niet dat het zo een ramp is om eens een dag
ziek te zijn, maar wat als ik nog een aantal cyclussen te gaan heb en de
inseminatiedag dan ook op een weekdag valt?
Hoelang voor het opvalt dat ik iedere 4 weken een dag afwezig ben? Doordat je nooit op voorhand de exacte dag
weet, kan je dus ook geen verlof aanvragen.
En de dag ervoor een congédag vragen, dat durf ik niet, want als deze
geweigerd wordt, kan je nadien je niet ziek melden hé. Dus doe ik het enige wat ik kan, en ik meld
me ziek. Deze keer had ik migraine. Vorige keer was het buikgriep. Ik zoek natuurlijk ziektes uit waardoor je 1
dag echt té ziek bent om te werken, en de volgende dag weer helemaal genezen
bent.
Ik moet je niet uitleggen dat dit echt wel heel vervelend
is.
‘Had ik maar een andere job’ flitst er dan door mijn hoofd. Een job waarbij ik gewoon naar de directie kan gaan en mijn situatie kan uitleggen. Of eentje waar ik gewoon en briefje moet invullen en het verlof automatisch goedgekeurd wordt door de personeelsdienst. Maar dat is nu zo niet, ik vrees dat ik hier geen begrip zal vinden voor mijn plannen, en dat ik ook op niet veel medeleven moet rekenen eens ik zwanger ben. Maar daar maak ik me niet druk in, ik zal het nemen hoe het komt. En dat zal ik nu ook moeten doen. Maand per maand bekijken hoe ik het regel. En ik ga er uiteraard vanuit dat deze maand de laatste keer inseminatie was, want dat ik gewoon zwanger zal zijn!
‘Had ik maar een andere job’ flitst er dan door mijn hoofd. Een job waarbij ik gewoon naar de directie kan gaan en mijn situatie kan uitleggen. Of eentje waar ik gewoon en briefje moet invullen en het verlof automatisch goedgekeurd wordt door de personeelsdienst. Maar dat is nu zo niet, ik vrees dat ik hier geen begrip zal vinden voor mijn plannen, en dat ik ook op niet veel medeleven moet rekenen eens ik zwanger ben. Maar daar maak ik me niet druk in, ik zal het nemen hoe het komt. En dat zal ik nu ook moeten doen. Maand per maand bekijken hoe ik het regel. En ik ga er uiteraard vanuit dat deze maand de laatste keer inseminatie was, want dat ik gewoon zwanger zal zijn!
aan. Dit maar om te zeggen… ‘Kleintje, je bent welkom! Nestel je maar gezellig en ik houd je wel warm!’
©, 2014, bam-to-be.blogspot.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten