Is dat niet wat kort?

Mijn geduld was op vorige week. Van alle pogingen, kan ik toch zeggen dat de laatste poging me het meest bezighield.  Nauwlettend hield ik mijn lichaam in de gaten, op zoek naar de eerste symptomen. Toen we woensdag toneelrepetitie hadden in de balletzaal (met de spiegelwand), merkte ik dat mijn onderbuik nogal gezwollen stond, en vrij gespannen ook. Niet echt een extra vetrolletje.  Zou het?  De hele repetitie was ik dus meer bezig met mijn buik te bestuderen in de spiegel, dan dat ik naar mijn tekst keek.  Het zag er alleszins veelbelovend uit. Ook google vond dit. Toen ik ’s ochtends googlede ‘gezwollen buik symptoom’, gaf ze allerlei redenen, uiteenlopende van ‘te veel gegeten’ tot ‘gasvorming’. Maar toen ik googlede ‘gezwollen buik zwangerschap’ bracht ze me naar allerlei forums waarin vrouwen ook een gezwollen buik hebben in het begin van de zwangerschap. Het zou het hormoon progesteron zijn, dat ervoor zorgt dat de ingewanden trager werken, waardoor de darmen vocht ophouden.

Ook donderdag en vrijdag bleef de buik vrij gezwollen en begon ik stilletjes aan weg te dromen op een wolkje.  ’s Avonds ging ik op babybezoek, want een goede vriendin is mama geworden.  Slechts 1,5 glaasje cava gedronken daar, in de veronderstelling dat het misschien wel mijn laatste glaasje voor een lange tijd zou zijn.  Zaterdagochtend begon echter minder goed.  Ik liep enorm zenuwachtig en zeer emotioneel.  Ik had een antwoord nodig, maar het was toch nog wat te vroeg om te testen, ik zat slechts op 9 dagen na inseminatie.  Op dat moment is zelfs de pregnyl amper uit mijn lijf, dus zou ik nooit een betrouwbare zw-test kunnen doen.  

En toen waren ze daar… De maandstonden. Op dag 9 al! Hoe is dat nu mogelijk?  Is poging 5 nu ook alweer mislukt?  Ik moet eerlijk zeggen, ik was even helemaal van slag.  Ik heb nu nog 1 kans vooraleer ik opnieuw op gesprek moet en men zal zien wat eventueel de volgende stap is… kijkoperatie? Ivf? Icsi?  Het is allemaal zo onzeker.  En waarom lukt het trouwens niet. Ik doe toch alles juist? Met de warme dranken, acupunctuur, tarwekiemolie, foliumzuur en de gezonde levensstijl zou niets me toch in de weg mogen staan?  Na de traantjes, de woede, het ongeloof en de frustratie, begon ik aan een analyse.  Wordt mijn cyclus niet bijzonder kort?  Hij is nu nog 22 dagen, dat is maar een goede 3 weken.  Ik heb nu 3 cyclussen op 2 maanden, het gaat zo vlug dat ik amper tijd heb om eens adem te halen.  Je zou trouwens maar 1 keer per maand teleurgesteld mogen worden, geen twee keer!

Toen ik mijn bezorgdheid over de korte cyclus deelde op een forum, zei er iemand dat de ‘luteale fase’, de fase  tussen eisprong en maandstonden, tenminste toch 10 dagen moet zijn, en liefst tussen de 12 en 14 dagen, anders heeft het ei’tje geen kans zich in te nestelen vooraleer je lichaam grote schoonmaak doet.  Met mijn 9 dagen ben ik er dus ook van overtuigd dat dit wel eens het probleem kan zijn.  Mijn opzoekingswerk op google leerde me dat als je een te korte LF (luteale fase) hebt, dat dit komt door een tekort aan progesteron. Als je niet genoeg progesteron aanmaakt (iets wat je lichaam automatisch doet na de eisprong), kan het ei’tje niet innestelen, waardoor je lichaam ook geen hcg kan aanmaken en bijgevolg geen idee heeft dat er een mogelijke zwangerschap is, en vervolgens gewoon de baarmoeder weer schoonmaakt door de maandstonden te laten komen.  Gelukkig staat de wetenschap al ver, en kan je progesteron gewoon bijnemen. Iets wat ik meteen eens zal vragen aan mijn gynaecoloog. Met nog 1 poging te gaan wil ik geen kans meer missen!

©, 2014, bam-to-be.blogspot.be