Zwanger - Week 41

Hoever ben ik?: 41 weken of 287 dagen. Dat is dus 1 week overtijd...  Iedereen zegt dat overtijd gaan niet leuk is, en dat is ook zo. Het is best vermoeiend om constant 'paraat' te staan. Gelukkig kan het nu echt niet lang meer duren, want meer dan 2 weken laat men je niet overtijd gaan.





Hoeveel kilo's bijgekomen?: Het is best raar, maar deze laatste week is er terug een kleine kilo af. Ik sta nu terug op 64,6 kilo. Het komt misschien door het brandend maagzuur, dat ervoor zorgt dat ik veel minder eet, dat er kilo's afgaan ipv bijkomen. De buik daarentegen staat met 106 cm echt op barsten. Mijn huid staat zo strak dat het pijn doet. Ik heb een constant jeukend gevoel aan de buik, ondanks het vele smeren. Er komen precies ook iedere dag wat striemen bij... Ik hoop echt dat die nadien vlug verdwijnen of toch veel minder worden. Mijn vel is echt tot het uiterste gerekt, het is genoeg geweest!






Zwangerschapskledij?: Het is de laatste week echt triestig gesteld qua kledij. Ik had voornamelijk zomerkledij, wat ik nu uiteraard echt niet meer kan dragen. Jeansbroeken gaan ook niet meer, dus val ik terug op 2 leggings en 2 kleedjes, die ik eindeloos blijf combineren. Je denkt ook constant dat het nu wel de laatste keer is dat je een outfit draagt, vermits de baby er nu wel vlug zal zijn, en enkele dagen heb je terug hetzelfde aan...  De mama en ik hebben deze week al wel de dressing nog eens terug aangepakt. Allé ja, de mama heeft de dressing aangepakt terwijl ik puffend neerzat en instructies gaf. We hebben de zwangerschapskledij die ik toch niet meer draag opgeborgen en gesorteerd volgens eigenaar en ook al de winterkledij bovengehaald. Het zal wel niet allemaal meteen passen, maar zo hangt het toch al klaar he. Helaas is het hoopje kleren dat ik 'nu' nog kan dragen, superklein geworden. De elegantie-factor is ook zo goed als weg. Het hoogzwanger-uniform is een legging met uggs.  Gelukkig heb ik van de vriendin wel een jas in bruikleen die ik kan sluiten, want het begon wat koud te worden zo zonder jas. Helaas zie je er zo echt wel gigantisch uit!





Slaap: de slaap gaat nog steeds op en neer. Na die vreselijke slapeloze nacht in de kliniek heb ik de volgende nacht klokje rond geslapen. Ik had dat toen ook echt nodig. De andere nachten verlopen een beetje hetzelfde, een goede nacht volgt een slechte nacht op.  Ik heb wel beseft dat het superbelangrijk is dat ik wat meer rust, want vermoeid aan een bevalling beginnen is echt niet aan te raden. Ik kruip dus telkens supervroeg in bed, zodat als het 's nachts zou beginnen, ik toch al wat uren geslapen zou hebben.



Beste moment van de week: Het is echt een rare week, als je zo overtijd loopt. Het is echt leven van dag tot dag, plannen maken 'onder voorbehoud'. Gelukkig had ik vorige week al wel wat meer verstrooiing. De mama is ondertussen in de buurt en zo maken we iedere dag een wandeling, in de hoop dat dit er ook voor zal zorgen dat er iets in gang schiet. Verder moet ik ook om de 2 dagen aan de monitor gaan liggen, zo kunnen ze goed volgen of alles ok is met baby. Dat is toch telkens ook een geruststelling. Het is dus moeilijk om een 'beste moment' te zeggen, de week ging al kabbelend voorbij, uitgenomen die donderdagnacht en vrijdag uiteraard. Het moment dat men zei dat ik terug naar huis moest was toch wel het minst leuke moment van de week.

Beweging ?: Baby stelt het nog steeds goed. Aan de monitor tellen ze ook de bewegingen van de baby en hij is nog steeds vrij actief, ondanks zijn plaatsgebrek.





goestingskes?: Ik heb verbazend weinig honger de laatste week. 's Middags eet ik warm bij mijn ouders, en dat is dan meestal genoeg voor de rest van de dag. 's Avonds krijg ik amper nog iets binnen.






Iets wat me misselijk maakt?: nee, maar alles geeft me wel brandend maagzuur.





Dingen die moeilijk zijn door buik: Ik voel me nu soms echt een gestrande walrus. Om recht te komen moet je je echt met je handen rechtduwen, anders lukt het niet. En vaak moet je een paar keer proberen eer het lukt om van positie te veranderen.





Kwaaltjes?: dat brandend maagzuur blijft maar op nummer 1 staan. Het heeft met momenten nieuwe pieken bereikt deze week. Donderdag had ik zelfs brandend maagzuur zonder dat ik iets had gegeten. Verder is alles gewoon in het algemeen wat zwaarder en moeilijker. Alles moet zeer op het gemak.






Humeur?: vooral ongeduldig, met momenten wat moedeloos, en toch ook soms wat ongerust. Stelt die kleine dat nog wel goed? Hij zit daar nu toch echt niet meer comfortabel, zo driedubbel opgeplooid, met zijn hoofd naar beneden in het donker. Krijgt hij nog wel genoeg voedingsstoffen? Heeft hij nog wel genoeg vruchtwater? En ook... is hij niet te zwaar aan het worden? Wat als hij meer dan 4 kilo weegt... hoe moet ik hem daar in godsnaam uit krijgen?




Kijk uit naar: de geboorte natuurlijk. Dit zou toch deze week moeten gebeuren!






Shopping?: niets meer gekocht.





Nestdrang?: Ik houd mijn huisje proper, telkens met de gedachte dat baby er ieder moment kan zijn.






Wat is er al geregeld?: Alles staat klaar. Dit is meteen een boodschap naar baby... ALLES STAAT KLAAR! Kom nu maar gewoon!





Voorbereiding bevalling: Ik heb al een voorsmaakje gekregen afgelopen week toen men het in gang probeerde te steken. Ik ben ook zo blij dat ik echt wel op de 2 vriendinnen kan rekenen, die meer dan paraat stonden. Ik had nu al zoveel steun aan hen en ben ervan overtuigd dat ze me er goed zullen doorsleuren.