En er mag ook eens goed nieuws zijn...

‘Wanneer komt er eens goed nieuws?’ jammer ik al een tijdje in stilte.  Ik snakte naar iets om razend enthousiast over te worden. Iets wat de toekomst wat rooskleuriger zou maken. Iets om naar uit te kijken, een verandering. En dat heb ik gekregen. Ik heb namelijk een nieuwe job gevonden. Eindelijk! Ja dat mag ik wel zeggen, want ik ben toch al wel enkele jaren op zoek. Maar het aanbod was schaars en telkens ik iets interessant vond, waren er  zoveel sollicitanten dat ik het net niet (of soms ook helemaal niet) haalde.  Tot nu dus.  Ik kan het zelf amper geloven dat ik inderdaad een goede, degelijke job heb gevonden, en dit in de buurt en niet aan de andere kant van het land.  

Het is een klein beetje te danken aan een goede vriendin, die voor dit bedrijf werkt en nu ook iets nieuws heeft gevonden. En ondanks dat ze weggaat is ze wel tevreden van haar tijd daar en overtuigd dat de job iets voor mij is. Dus waarom niet mijn kans wagen dan? Al vanaf het eerste gesprek merkte ik dat het contact met dit bedrijf goed zat, en de voorwaarden die zijn meer dan goed. Eindelijk eens alles geregeld. Bovendien is dit bedrijf veel geschikter voor mijn toekomstplannen. Mijn boeleke zal het namelijk ten zeerste op prijs stellen als mama om 17u00 hem/haar van de crèche zal halen, en niet om 19u30.  Ook de 12 extra verlofdagen zullen dan meer dan welkom zijn.

Vanmorgen heb ik mijn contract getekend, en vlak nadien ook mijn opzeg gegeven, die verbazend genoeg zeer goed onthaald is. De baas begrijpt dat het dagelijkse verkeer en de lange dagen niet meer houdbaar waren, en dat als ik me kan verbeteren, ik dat dan ook moet doen. Laten we hopen dat dit de rest van mijn opzegperiode zo zal blijven.

Alles is weer goed nu, en mijn humeur is 180° gedraaid. Het is een toch wel belangrijke stap richting de toekomst die ik voor mezelf droom. De nieuwe job zal het zoveel gemakkelijker maken om mijn plannen uit te voeren, ook al betekent dit dat ik, heel even dan toch, de plannen zal moeten uitstellen. Mijn eerste ivf-poging laten doorgaan in dezelfde week als ik start met de nieuwe job, is niet echt doenbaar, hoe graag ik ook vooruit wil. Het plan is nu om eerst de kijkoperatie te doen en al eens zien wat daaruit komt. Vervolgens me even op mijn nieuwe job e concentreren, en als ik die wat onder de knie heb en gewend ben aan mijn nieuwe ritme, dan begin ik terug. En met mijn nieuwe relaxte leven kan dat niet anders dan van de eerste keer raak zijn!

©, 2014, bam-to-be.blogspot.be